Seninle olan ve dahi sende olan hatıralar yazmakla bitmez ki. Sen vatan sathını bir mektep yaptın.
Sen evlerimizi kütüphane yaptın. Yaptıklarını saymam benim için imkânsızdır. Şunu diyebilim ki dünya ve ahiretimiz için çok faydalı olan şeyler yaptın. Seni okuyanlar fark edilmesi zor şeyleri fark etti.
Okumayı bırakanlar hep sağa sola çark etti. Yeni Asya ile ilgili sadece bizzat şahit olduğumuz bir hatıramızı anlatalım: Demokrat olan bir muhtar arkadaşımiz dostlar hatırına Yeni Asya’yı belli bir süre alır, evine götürür. Kendisi pek okumazken hanımı gazeteyi düzenli okur.
O yıllar 12 Eylün ihtilalı yıllarıdır. 12 Eylül anayasası oylaması yapılacak. Muhtar kardeşimiz, hanımına “Anayasaya evet mi hayır mı vereceksin?” der. Hanımı, “Hayır vereceğim” deyince; muhtar, “Çoğunluk evet verecek. Sen ne bildin de hayır diyorsun?” diye mukabele eder. Yeni Asya okuyan hanımı, “Ben Yeni Asya’yı okuyorum. Okuduklarıma göre bu anayasaya evet verilmez” der.
Muhtar kardeşimiz bunu bize bir sohbet esnasında tam 40 yıl sonra anlattı ve “Hakikaten Yeni Asya farklıdır. Okuyana, farkedilmesi çok zor şeyleri fark ettiriyor” diyerek bir miktar para çıkarıp “Bunu Yeni Asya’nın tanıtımı için harcayın” demişti.
Nice yeni yıllara.