Önceki yazıda yeni hizmet hamleleri için bazı teklifler sunmuştuk.

Şu bahar günlerinde ümidi yeniden yeşertmek zorundayız. Her şeyimizi kaybetsek bile, ümidimiz asla kaybetmeden iman hizmetine devam inşallah. 

Bilgeye sormuşlar: 

-Üstadım her şeyimizi kaybettik, ne yapalım? 

-Çay koyun ve toparlanın, demiş. Yeniden başlıyoruz!

*** 

Allah'ın rızasını kazanmak için meselelerimizi ortaya koyup çözüm üretelim. Sonuca değil, hizmete odaklanalım. Neticeyi hikmeti gereği Cenab-ı Hak takdir edecek.

Dünya bir misafirhane. 'Ömür fani ve ölüm ani.' İman davası ise baki. Ve bütün mü'minler kardeş.

Öyleyse ecel kapıyı çalmadan vazifelerimize odaklanmak; çakıl taşı mesabesindeki bahaneleri bırakıp, kardeşlerimizle helâlleşip kucaklaşarak yeniden hizmete koşmak lâzım ve elzemdir.

Evet; gaye-i hayal için ne kadar tahşidat yapılsa azdır. 

“Ümmet-i Muhammediye’yi (asm) sahil-i selâmete çıkaran bir sefine-i Rabbâniye’de çalışan hademelerin” yolcular gibi' rahatını düşünmek, birbirine küsmek, geri çekilmek gibi bir lüksü yoktur.

Beyin fırtınasına devam öyleyse. 

*** 

* Kitap fuarlarında en çok çocuk kitapları soruluyor. Çocuk psikolojisini bilen, pedogojik formasyon almış uzmanların acilen bu konuya el atması gerekiyor.

* Ateizm, deizm, Darwinizm ve benzeri konulardaki çalışmalara çok ihtiyaç var. Kitabın yanı sıra kesinlikle dijital materyaller üretilmeli. Sahanın uzmanlarına çağrımızdır.

* Panel, seminer, konferans, masa çalışmaları, vb. faaliyetleri sadece büyük şehirlerde değil, bulunduğumuz bölgelerde özellikle üniversite olan şehirlerimizde de yapabiliriz.

* Makale, hikâye, şiir, karikatür dallarında yarışmalar tertip edebiliriz. Fidanlık ekibine ve yayınlarımıza yeni yazar çizerler kazandırabiliriz. Uygun bölgelerde 'yazarlık atölyesi' kurup gençleri teşvik edebiliriz.

* Dijital ortamda, yapay zekâ çağında yeni anlayışla yeni hizmetler mümkün. Vikipedia benzeri “Risalepedia” ansiklopedisi neden olmasın?

* Sanal ortamda ayda bir, her ülkeden iki kişinin katılabileceği “Dünya Risale-i Nur dersi” düzenleyebiliriz.

* Sosyal medyaya ilgi duyan ve kabiliyetli gençlerle bilişim birimini güçlendiebilir, e-gazeteye ağırlık verebiliriz. Medya okur-yazarlığı kursları düzenleyebiliriz.

* Risale-i Nur'dan, Üstadın hayatından yüzlerce senaryo yazılıp filmler, çizgi film ve diziler yapmak mümkün. Sanatın bütün dallarında 'müceddit ruhuna uygun eserlere' ihtiyaç var.

* Hak, hukuk, adalet, hürriyet, insan hakları gibi konularda faaliyet gösteren aktivistlerden oluşan bir platform kurabiliriz. Sosyal komisyonları aktif hâle getirebiliriz.  

* Geçmişte olduğu gibi kendi gruplarımız arasında, dinî hizmet grup ve tarikatler arasında işbirliği yapacak “ortak gönüllü teşekküller” oluşturabiliriz. 

* Ayakkabı ile girilebilen sohbet mekânları tarzında, gençlere yönelik 'Kitap Kafe'ler açabiliriz.

* Yeni Asya büroları geçmişte ve hâlen çok güzel hizmetlere vesile oldu, oluyor. Yeni bir anlayışla satış temsilcilikleri ve mağazalar açmayı düşünebiliriz.

* İmkân nisbetinde gençlere yönelik yurtiçi ve yurtdışı geziler tertip edebiliriz.

* Tertip edilen yetişkinler, gençler, hanımlar ve ailece okuma programlarını çoğaltabiliriz.

* Hazreti Üstadın talebelerine tevdi ettiği Medreset'üz Zehra'nın kurulması, bir heyetin tefsir yazması, ittihad-ı İslâmın teşekkülü, şerh, izah, tanzim gibi vazifeler hizmete talip kahramanları bekliyor. 

Her kriz dönemi aynı zamanda, yeni fırsatların başlangıcıdır. İman hizmetini daha ileriye taşımak, daha kaliteli yapmak için yaşadığımız krizler bir fırsat olabilir mi?

Ne dersiniz? Beyaz bir sayfa açıp “Taze Bismillah” diyelim mi?