Kişinin-başkasına zarar vermeden- hürriyetini tam olarak kullanması ve eşitlik manalarına da gelir. Hem, Adl olan Allah’ın (cc) isminden gelmektedir. Yani bir işinde adaletli davranan aynı zamanda ibadet de ediyor demektir. Hak sahibi, hakkını tam ve noksansız olarak aldı mı, adalet yerine gelmiş olur.

Adalet gerektiren bir yerde ve zamanda zalimin yanını tutmak pek tehlikeli ve yanlış bir tutumdur. Zaten adaletsiz ve zalimane muamele görenlerin zilletle, zalimin de yaptığı zalimlikle izzetiyle bu dünyadan gitmesi bir “adalet-i kübra”nın olduğunu gösterir. Yani zalim ettiğinin karşılığını bulmadan ve mazlûm da zalimden alacağını almadan ölmesi o vaziyetin büyüklüğünü, dolayısıyla büyük bir mahkemede hesap görüleceğini gösterir.  

Risale-i Nur’da adalet, pek çok ve terkipler halinde geçer; adalet-i Rabbaniye, adalet-i hakikiye, adalet-i İlâhiye, adalet-i Kur’âniye, adalet-i tamme, adalet-i mutlaka, adalet-i mahza vs. “Adalet mülkün temelidir” sözü, adliye saraylarımızın mahkeme salonlarında, hâkimlerin arkasındaki duvarda hep yazılı durur. Burada ‘mülk’ten kasıt; sahip olunan herhangi bir şey veya emlak değildir. Mülk, aslında hâkimiyet, hükümranlık manalarına gelir. Yani, adaletin temininde bu mülk göz önünde bulundurulur. Bediüzzaman Hazretleri; Risale-i Nur dâvâlarına beraat verileceği zamanlarda; “Bu vatanda adaletli hâkimler vardır” demektedir. Adaletli hâkimlerimiz, - zaten onlar, adaleti hep göz önünde bulundurur ve hareket eder ona göre karar verirler- dosyaları adaletli bir şekilde neticelendirirler- işlerini ve muhakemelerini iyi yaparlar ve adalet üzere, yani hukukun üstünlüğünü gözeterek karar verirler. Zaten sosyal devlet de bunu gerektirir. Risale-i Nur’da adalete dikkat çekilir ve adalet kelimesi, mizan (terazi, hassas ölçü), hikmet kelimeleriyle ardarda sıralanır. (Hususiyetle, Onuncu Söz= Haşir Risalesi).

Okullarımızda, öğretmenlerin de öğrencilerine karşı adaleti hep gözönünde bulundurmaları gerekir. Yaramaz bilinen bir öğrenci, tembel veya derse dikkat etmiyor diye, hakettiği bir hususta, adaletten ayrılmamak icab eder. Zaten öğretmenlerimiz bunları hep göz önünde bulundururlar. Zalim olarak insanların nefretini kazanmaktansa, adaletli olup insanlık ve tarih boyunca iyi tanınmak daha yeğdir, vesselâm.