Itbân bir Cuma günü peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem’in yanına geldi ve şöyle dedi: “Yâ Resûlallah! Gözlerimde hayır kalmadı. Âmâya yakın bir durumum var. Âmânın imamlık yapıp namaz kıldırması da sahihtir.

“Kavmime namaz kıldıran da benim. Yağmurlar yağdığı vakit onlarla bizim aramızdaki dereden sel aktığı için namaz kıldırmaya gidemiyorum.

“Yâ Resûlallah! Gönlüm ister ki; bana gelsen evimde namaz kıldırsan da, senin namaz kıldırdığın yeri namzgâh edinsem.” dedi.

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, Itbân’ın bu isteğini kabül etti ve şöyle buyurdu:

“İnşâallah bunu yapacağım, diye söz verdi.

Itbân sözüne devamla şöyle diyor: “Ertesi sabah peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem, Hz.Ebû Bekir, Hz. Ömer ve pek çok Sahâbe güneş yükseldiği vakit evime geldiler.

“Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem isti’zân etti. Yani izin istedi.

“Ben de girmesi için izin verdim.

“Resûlullah eve girdiğinde oturmadı. ‘Evin neresinde namaz kılmamı istersin?’ diye sordu.

“Ben de evin bir tarafını namaz kılması için gösterdim. 

“Sonra da gelenler için hazırladığım hazîre’yi onlara ikram ettim.

“Resûlullah’ın geldiğini duyan çok sayıda kişi evime teşrif ettiler. Ve bu hazîre’den yani yağlı çorbadan yediler.”

Bu hadiseden çıkarılabilecek bazı dersler, hükümler ve görgü kurallarından bâzıları şunlardır.

1. Söz verdiğimizde bu sözümüzü mutlaka yerine getirmeliyiz.

2. Bir meķâna veya eve girmek istediğimizde ev sâhibinden veyâ ilgili kimseden izin almalıyız.

3. Eve gelen misafirlere imkânımız ölçüsünde ikramda bulunmalıyız.

4. Evimizin bir köşesini namazgâh edinmeliyiz.

Sahâbe-i kiram, evlerinin mümkün olan her tarafında namaz kılarlardı. Çünkü, secde ettiğimiz her mekân kıyamette bizim lehimizde şâhitlik edecektir.

5. Âmânın namaz kıldırmazı câizdir. Çünkü ehliyet ve liyâkât önemlidir.

6. Mümkün mertebe namazlar cemâatle kılınmalıdır. 25 veyâ 27 derece daha sevaplıdır.

Rahmetli babam da fırsat buldukça evde, tarlada ve yaylada namazları hep cemâatle kılar veya kıldırırdı. Ezan okur veyâ okuturdu.

7. Böyle cemâtle namaz kılma, ezan okuma, vs.gibi şeâirler ihmal edilmemeli ve kesintiye uğramamalıdır. Farzların ve şeâirin edâsı ve îfâsı; belâların, arzî ve semâvî  âfetlerin paratoneridir.

Îman, ihlâs, istikâmet, ilim, ibâdet, şeâir, tebliğ, Kurân ve sünnet üzere kalınız.