Dil ve fiile çocuğu karşı istibbdat ve dayağın dinde aslâ yeri yoktur. Bu durum çocuğu dinden ve İslâmî terbiyeden uzaklaştırır.

Anneler şefkat kahramanı olduğundan onlarda dayak atma nâdir gözükür. Bedîüzzaman Hazretleri: “Baba ne kadar haksız da olsa, oğul onun rızâsını tahsil etmeye mecburdur. Oğul da ne kadar serkeş de olsa, baba, şefkat-i fıtriyesini ona karşı esirgememeli.” der.

Küçük yaşta imanî ve Kur’ânî bir terbiye ile yetişen bir çocuk; büyüklerine karşı saygılı ve hürmetkâr davranır. Peygamberimizin (asm) güzel ahlâkı ile süslendiği için; anne ve babasına karşı da iyi davranır. Böyle imanlı, ibadetli, güzel ahlâklı ve bahtiyar çocukların anne ve babalarının amel defteri kapanmaz. Ebeveyn ölse bile, ana-babanın amel defterine sevap ve hasene yazılır. Ayrıca ahirette de anne ve babalarına şefâatçi olurlar.

Çocuklarının sadece dünya hayâtını düşünen ve ahiretini ihmal eden anne ve babanın çocukları ise, kıyamette onlardan şikâyetçi olacaklardır. 

Sadece maddiyyunluk hastalığı aşılayan ebeynler için sevgili ve şefkatli Nebîmiz sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

“Veyl olsun, yazıklar olsun şu ahirzaman ebeveynlerine! Bunun üzerine Ashab-ı Kiram: ‘Yoksa onlar müşrik mi olacaklar? diye sordular.

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem: “Hayır, Müslüman kalacaklar; fakat çocuklarına dini öğretmeyecekler ve hatta çocuklar dini öğrenmek istediklerinde onlara engel olacaklar ve onları dünya malı ve parasını kazanmaya teşvik edeceklerdir. İşte ben böyle ebeveynlerden uzağım; onlar da benden uzaktırlar.”

Evet, şu ahirzamanda pekçok anne ve baba; çocuklarının sadece dünyevî geleceğini düşünüyür. Çocuğunun çok para kazanması, kariyer yapması ve bir makam sahibi olması için çok yüksek meblağlar harcıyor ve bununla da övünüyor. “Çocuğum dünyada paşa olsun, makam sahibi olsun!” deyip, çocuğun ebedî ve sonsuz Cennet hayatını unutuyor. Gafletle ihmal ediyor. Oysa, servet, para, pul, çul ve makam kabir kapısında balon gibi söner.

Maddiyyunluk, dünyevîleşme ve sekülerizm hastalığı ile çoğu insanlar imansız göçüyor. İşte çocuk eğitiminde en büyük tehlike budur. Çocuğun dünyasını düşünüp, Cennette yaşayacağı mutlu, huzurlu, sürurlu ve saadetli hayatına hazırlık yapmamaktır. İman, ihlâs, istikâmet, ilim, eğitim, öğretim, tebliğ, tebşir, okuma, yazma, dinleme, ümit, şevk, şükür, Kur’ân ve sünnet üzere kalınız.