Bu düzenleme TCK’nın 328. Maddesinde tanımlanan “casusluk” ve 339. Maddesinde düzenlenen “Devletin güvenliği ile ilgili belgeleri elinde bulundurma” suçlarına ek olarak yeni bir suç tanımı oluşturuyor. “Devletin iç veya dış siyasal yararına yönelik olarak gerçekleştirilen bazı faaliyetler...” Denilerek etki ajanlığı konusunun siyasal yararla ifade edilmesi haklı endişeleri de beraberinde getiriyor. 

Buradaki siyasal yararın kim için ne ifade ettiği ve etki ajanlığı düşüncesinin bu noktada neleri hedeflediği muallakta bırakılıyor. Demokratik bir devlette kendi olağan düzleminde ilerleyen siyasal faaliyetlerin etki ajanlığı düzenlemesi ile belirli bir sınırlandırma ve devamında cezalandırmaya mı dönüşeceği endişesi basında yazılıp çiziliyor. 

Divan-ı Harb-i Örfi mahkemesinde zamanın muhbirlerinin ihbarı ile yargılanan Bediüzzaman Said Nursi, mahkeme heyetine karşı “Şimdiki hafiyeler eskisinden beterdir. Bunların sadakatine nasıl itimad olunur? Adalet onların sözlerine nasıl bina olunur?” Sualiyle hafiyelik üzerine kurulu sistemden adalet çıkmayacağını hatırlatmaktadır. Eskiden beri bulunan fakat II.Abdulhamid döneminde zirve yapan hafiyelik sisteminin adalet üzerinde yaptığı olumsuz sonuçlara dikkat çekmektedir. Demokraktikleşmenin esas sayıldığı bu zamanda yargı düzenlemelerinin içerisine hafiyelik anlayışı yerleştirmek yanlıştır ve büyük bir hatadır. Amaç bu değilse bile kamouyunda ki bu algı giderilmeli ve etki ajanlığı düzenlemesi yargı paketinden çıkartılmalıdır. Yoksa şimdiki hafiyeler eskisinden beterdir demeye devam edeceğiz.