Geçtiğimiz yıl Ekim ayının 25’i Pazartesi günü ikindi namazında bir dosta son görevimizi yapmak için Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Camii’ndeydik.
Dünyadaki misafirlik süresi sona erip ebedî ve gerçek mekânına yol almak üzere olan bir ahbabımızı uğurlamak için oradaydık. Caminin avlusu tıklım tıklımdı. Kendimize bir safta zor da olsa bir yer bulabilmiştik. Ne de çok seveni vardı rahmetlinin. Ahmet Özhan, Tuluyhan Uğurlu, Bahri Güngördü, Mehmet Kemiksiz, Hakan Aykut, Hüseyin Sert, Cem Murat Dişçi, Yurdal Tokcan gibi daha pek çok san'atçı ve tanıdık sima da oradaydı. Cenaze namazının ardından mikrofonu alan hocaefendi gerçekten içli, ağlamaklı ve yürek yakan bir sesle ‘’Ey şehid oğlu şehid isteme benden makber / Sana gönlünü açmış duruyor Peygamber, Yahyaaa’ dediğinde cami avlusunda ağlamalar, tekbirler yükselmeye başladı. Namazın ardından Ümraniye mezarlığına doğru son yolculuğuna uğurlamıştık Yahya Soyyiğit’i .
2004 yılında Dervişane albümünde beraberdik Yahya Ağabeyle. O, Veysel Dalsaldı ve Ender Doğan’la ilâhî seslendirmişlerdi. Konserlerde zaman zaman aynı sahneyi paylaştık. Birkaç yıl evvel Dost Tv de program yaparken konuğum olmuştu. Son kez ise vefatından iki üç ay kadar önce Zeytinburnu Belediyesi Kültür Merkezi’nde İstanbul Tarihi Türk Müziği Topluluğu’nun konserinde izleyebilmiştim. Her zaman olduğu gibi kasideleri yine Yahya Soyyiğit’e okutmuşlardı. Her okuduğu kasideyi gergef gergef süsleyen, kıraat ettiği Kur’ân-ı Kerim’i dinleyenin ruhuna, içine taa derinlere kadar tesir eden o müthiş ses, o güzel icra ne yazık ki ilerleyen hastalığının tesiri ile oldukça yıpranmış gibiydi. Sağ tarafına inen felç dolayısıyla sol koluyla sağ kolunu tutuyordu konser boyunca. Bütün rahatsızlığına rağmen yine sahnede idi. Gerçekten Yahya Soyyiğitsiz koro artık çok eksik. Kasidelerden o eski tadı almak da imkânsız olacak. Her zaman tebessüm eden siması, konser salonunu çınlatan bülbülvâri sesi hep hafızamda olacak. Bence Yahya Soyyiğit Türkiye'de kasideyi hakkını vererek en güzel okuyan insandı. O ses ve yorumu, insanın içini coşturan Kur’ân tilâvetini başkasından bir daha aynı güzellikte dinleyebileceğimi pek sanmıyorum. Veysel Dalsaldı ile birlikte okudukları ‘’Kimi dosta varır’’ ilâhisindeki kaside icrasını her dinleyişimde hep duygulanırım.
Yahya Soyyiğit hafızdı. İlahiyat mezunuydu. Uzun yıllardır Ahmet Özhan yönetimindeki Kültür Bakanlığı İstanbul Tarihi Türk Müziği Topluluğu’nda ses san'atçısı olarak görev yapıyordu. Pek çok ülkede konserler verdi. Bestekârdı, ses san'atçısıydı. Gazetemiz yayınları arasında çıkan 'Sadâyı Envar‘ albümünde de kaside icra etmişti. 3 çocuk babasıydı. Son birkaç yıldır beyin tümörü dolayısıyla ameliyatlar olmuştu. Henüz 45 yaş gibi en verimli çağında aramızdan ayrıldı. Fani dünyadan ayrılıp baki âleme, oradaki dostuna kavuştu. Onu tanıyan herkesin hem fikir olduğu üzere, kimseyi incitmemiş kimseyi kırmamıştı. Halim selim bir insandı. Bu ülke çoğu zaman olduğu gibi ne kaybettiğini belki çok sonraları anlayacak. Mekânı cennet olsun. Allah (c.c) rahmet etsin.
Süleyman Erguner’in uşşak şarkısında, Yahya Kemal’in söylediği gibi
Câizse harabat-ı İlâhide de her şey
Yâran yine rindan-ı kiram olsun erenler
Tekrar mülâki oluruz bezm-i ezelde
Evvel giden ahbaba selâm olsun erenler.