İnşallah o bizden memnun kalmış, biz de ondan hakkıyla istifade edebilmişizdir.  
Bir ay boyunca sadece İstanbul’da değil, ülkemizdeki pek çok il ve ilçede Ramazan  programları düzenlendi. Tasavvuf müziğinin tanınmış isimleri ile dinleyiciler yüz yüze gelme fırsatı, imkânı buldu. Özellikle Ramazan, tasavvuf müziğinin, ilâhilerin en çok dinlendiği ve hatırlandığı bir ay.
Ramazan yaklaşınca son iki, üç hafta kala belediyelerin kültür müdürlükleri hummalı bir çalışma içine girerler. 30 günü nasıl, hangi isimler, ne gibi faaliyet ve müzik konserleri ile doldurabileceklerini belirlemeye çalışırlar. Nihayet sanatçı isimleri, konser günleri belirlenir, broşürler basılır duyurular yapılır.
İftar çadırlarını görmüşsünüzdür. Yaklaşık 500-1.000 kişi civarında kapasiteli yerler hazırlanır, sahne, ses düzeni, sunucu ve organizatör ayarlanır. Program genellikle teravih sonrasına denk gelecek şekilde düzenlenir. Konser akşamı, salon genellikle dolar. Eğer sanatçı tanınan, bilinen bir isimse izleyici sayısı daha fazla olur. Hatta belediye başkanı veya protokol de ona göre programa iştirak eder. Sanatçının sahne performansı, izleyiciyle iletişimi, ilâhilerin bilinirliği, icra tarzı gibi sebeplerle salon bir süre sonra boşalmaya başlayabileceği gibi, sonuna kadar da dolu kalabilir.
Bunun yanı sıra son birkaç yıldır Ramazan’ın yaz aylarına denk gelmesi dolayısıyla bir çok Belediye, iftar çadırı yerine artık açık havada konserler düzenliyorlar. Böylece çok daha fazla insan geldiği gibi, sıcak havada içerde kalmak zorunda olmadan rahatça konseri dinleyebiliyor. 
Geçtiğimiz yıllarda iki kez konser verdiğimiz Manisa ve İstanbul Eyüp’teki konserlerimizi açık havada vermiştik. Açıkhava konserlerinin atmosferinin hem izleyici hem de sanatçı yönünden oldukça değişik geldiğini söylemem lâzım.
Bu Ramazanda da, ne yazık ki daha önce değindiğim bakış açısının sürdürüldüğünü gördük. O da Ramazanın ruhuna uygun olmayan müzik türü ve sanatçılarının, sahne almasıydı. Ramazan’ı eğlence ile birleştirme çabasının bir ürünü olarak göstermeye çalışmak hatalıdır. Sanatçının ünü ve tanınmışlığını siyasî beklentiler için kullanmanın yanlış ve mahzurlu olduğunu defalarca vurguladım. Her sene bu hata yapılmaya devam ediliyor ve korkarım daha da kötüye gidiyor.
Televizyonların iftar ve sahur programlarına kısaca göz atacak olursak, müziğin çok fazla olmasa da yine de yer bulduğunu gördüğümü söyleyebilirim. TRT 1’de iftarda değerli ses sanatçısı ve ilahiyat öğretim görevlisi dostum Fatih Koca ile Star Tv’de  sahurda Halil Necipoğlu’nun canlı olarak enstrümanlar eşliğinde icra ettiği ilâhiler birbirinden güzeldi. Her iki isim de müziği özellikle dinî musıkîyi iyi bilen ve icra eden sanatçılar olmaları yönüyle TRT ve Star Tv için yerinde birer seçim olmuştu.
Keza Kanal A’da iftar programında Mustafa Cihat’ın sunumu ve gerek kendisinin gerekse misafirlerinin müzik yorumları izlenmeye değerdi.       
Bayram Özel programında ise Hilal Tv bu yıl da 3 akşam boyunca pek çok sanatçıyı programa dâvet etti. Bayramın 2. günü sevgili Eşref Ziya’nın sunduğu Bayram Özel programı’na biz de konuk olduk. Bayram, Ramazan ve müzik üzerine hoş bir sohbet oldu.
Bu Ramazan çok fazla televizyon izleme fırsatı ve vaktim olmadı. Kısıtlı sürede izleyebildiğim, paylaşabileceğim notlar özetle böyle. Bu vesileyle geçmiş bayramınızı tebrik ederiz.