Hürriyetin olduğu yerlere “korku” girmeye “cesaret” edemez. Hürriyet öyle bir ülke hattâ devlet/saadet ki… -sorma değil- sen sor; ben söyleyim. Bunları yazarken yani hürriyeti düşler, düşünürken bile keyfim yerine geliyor; yerimde duramıyorum.

Hürriyet; tereyağından kıl çeker gibi, ipek halıda yürür gibi, gökyüzüne dalıp gitmek gibi, bir şairin dünyadan uzak yerlere bakışı gibi, baharda kır çiçeklerinin arasından bir ırmağın akışı gibi, çocukların “sıcacık” bir kış günü kardan adam yapışı gibi, seyr-i bahar gibi, sonbahar yapraklarının kendini toprağa bırakışı gibi, yaz gölgelerinin bir mendil gibi terimizi silişi gibi… Baharda kuşları dinler gibi... Papatya gülücüklerinde kaybolur gibi... Gelincik inceliği gibi... Gül davetleri gibi... Aşk mı desem; ne desem?! Dünyada cennet nefeslenişleri gibi…

Ah oğlum,

Muhabbetin, hürmetin, samimiyetin, tek yüzlülüğün, adaletin olduğu yerlerde hürriyetle göz göze geleceksin. İşte o zaman bir meltemin ruhunda gezindiğini hissedeceksin. Çölde yağmur serinliği mi! Zirvelerin göklerle buluşması mı! 

Çok heyecanlanıyorum  yavrum; hürriyetin adını deyince, duyunca, düşününce... Ah bir kol kola olsam da onunla sonsuza yürüsem öylece... 

Hasret ve özlem... derin ve serin bir ses, beste... Bayıltan bir edâ... 

Evet... hürriyet diye bir şey…

…ve o olmadan asla...

Karıncayı incitmekten çekinen oğlum,

Çok “zor” sorularla beni terletiyorsun. Bu sefer de... “adalet” neden bu kadar önemli ki diyorsun. Soru çok güzel de... nasıl diyeyim? Diyeyim yine de: 

“Adalet, insanlığın hem zırhı...

... hem sırrı, 

... hem sınırı, 

... hem, hem, hem... yavrum!                          

İnce düşünceli oğlum,

Bu sefer de “kabalık” ne midir, diyorsun?

Farkında olmamak, yavrum! Basıp geçmek... Bir çiçeği okşamayı bilmemek... O nezafetli, nezaketli çiçeği gördüğü halde; çiçekçi’yi görmemek var ya... kabalığın ta kendisi, ha!                                   

Muhabbetli oğlum,

“İnsanlığın zıddı” -sen ne düşünürsün bilmem de- bana kalırsa…  “kabalık” olsa gerek...                    

Bunların hepsinin en zehirlisini öğrenmek istiyorsun anlaşılan!

İnsanın insanca yaşayamadığı şeylerin hepsine de “istibdat” denir.

Sana hürriyet dönüşlü günler diliyorum.

İstibdatsız kalasın e mi?