Burada daima bir terazi çalışır; mizan çıkarır, vezin kazır, iz’an ister ve mevzuniyet bekler. 

Bediüzzaman diyor ki; 

“İman bütün eşya arasında hakikî bir uhuvveti, irtibatı, ittisali ve ittihad rabıtalarını tesis eder.

“Küfür ise, bürudet gibi bütün eşyayı birbirinden ayrı gösterir ve birbirine ecnebi nazarıyla baktırır. Bunun içindir ki, mü’minin ruhunda adavet, kin, vahşet yoktur. En büyük bir düşmanıyla bir nevi kardeşliği vardır. Kâfirin ruhunda hırs, adavet olduğu gibi nefsini iltizam ve nefsine itimadı vardır.”

Özetle mümin kendisiyle de çevresiyle de barışıktır. (Kendisini mümin sanan ama “ruhunda adavet, kin, vahşet” bulunduran zavallıların bu cümleleri iyice hazmet- mesini ve dönüşmesini sağlamak da bizlerin vazifesi.)

Allah’a ve ahirete inanan herkes için diğer bütün sorular bu inanç etrafında şekillenir. Bütün doğru ihtimaller bu imandan beslenir. Bütün yollar imana çıkar. 

Bugün bu köşede sadece üç konudaki irtibatı açıklamaya çalışalım. 

***

İman hürriyetle ilişkilidir…

İnsanı insan yapan hürriyetidir. 

Hürriyeti hakikî hürriyet yapan ise imandır. 

Zira hürriyet evvelâ tercih çokluğudur. Tercih hakkı olanın, fikirde ve amelde hakkı ve doğruyu tercih etmesi vicdanî bir mecburiyettir. 

Doğru tercihi gösteren ışık akıldaki sönük mum ışığı değil, ancak vicdandan hayata ve şeş cihete akseden iman nurudur.  Ekmeksiz yaşanır, ama hürriyetsiz yaşanmaz. Hatta hürriyetsiz de yaşanır, ama imansız asla ve asla yaşanmaz. “Yaşıyorum” diyen canlı ölüler başka hiç kimseyi değil sadece nefsini kandırır.

Bu sebeple hürriyete çalışmak imana çalışmaktır. Bu sebeple imana çalışmak, ahlâka ve hayata ve adalete ve hukuka çalışmaktır. 

***

İman adaletle ilişkilidir…

Güçlüyü hukukun sınırlarının için-de tutan adalettir.

Adaleti samimî adalete dönüştüren ahirete imandır. Başkalarının ve bilhassa devletin cebir ve müeyyidesi ile hukukun içinde kalan, devletin görmediği ve müeyyidenin işlemediği yerde hemen adaletten şaşar ve zulme yönelir. 

Ahirete inanmadığını söylediği hâlde vicdanında parlaklık olan her insan (kendisi şu ya da bu sebeple imanını görmezden de gelse) aslında mümindir. Zira hiçbir vicdan ebedî vuslatı ve saadeti reddedemez. 

Adalet yeri göğü yerinde tutan şeydir. O görünürdür. O yaşanırdır. O kâinatın dört temel direğinden biridir. 

Yeni Asya’nın her daim adalet arayışının arkasında başka hiçbir şey değil, sadece bu hakikate kuvvetli imanı vardır. 

***

İman siyasetle ilişkilidir. Siyaset içtimaiyattır. 

İman sadece ferde değil dolaylı olarak cemiyete de tesir eder. O hâlde iman hem şahsî hayata ve hem de içtimaî hayata hayat vermelidir. 

Siyasetin hakkını verdiren, insan haklarına riayettir. İnsan hakikatte ihsanın ya da insanın değil sadece Rahmanın kuludur. Siyasetle meşgul olan ya da devlet bürokrasisine giren her insana düşen başka insanlara kul muamelesi yapmamak, insan gibi davranmaktır. Siyasetçinin ve bürokratın insan haklarına riayeti için de kuvvetli iman şarttır. 

Yeni Asya, siyasetle işte bu sebeple ve bu ölçüde ilgilenir. Reyi değil fikri ve yön verme gayreti kıymetlidir.  Bu sebeple denilmiştir ki; Yeni Asya bir buldozerdir, iman hizmetine “yol” açar.

***

Hepsi ve daha fazlası bugün Ankara Altınpark’ta ANFA Fuar ve Kongre Merkezinde yapılacak olan “En büyük hakikat: İMAN” konulu panelde. 

Görüşmek üzere…