İlk faaliyet, Şaphane ilçemizde dar dairede tasavvur edilmişti ilk etapta. Lâkin Şaphanemizin fena fil Yeni Asya olmuş mümtaz şahsiyetlerinden Bayram Müdürüm, “kardeş, biz dersahanede değil, sinema-konferans salonunda yapacağız Risale-i Nur dersini” diyerek, Bediüzzaman’ı ve eserlerini daha geniş dairede tanıtmak arzusunu dile getiriyordu. Salonun çoğunluğunu ihtiyare hanımlar doldurmuştu. Seminer sonunda üniversiteli bir hanım, anlatılanlardan o kadar etkilenmişti ki, yanındaki arkadaşına şunları söylüyordu: “Ben kararımı verdim, artık namazlarımı kılacağım. Bu konuşma benim kararımı hayata geçirmeye vesile oldu.”

İkinci hizmet günümüzde bu sefer Gediz’deyiz. Senelerin ve esen rüzgârların bir türlü deviremediği Demokrat Ahmet Uzsoy Ağabey ve mahdumları hizmet için kalplerini ve kollarını açmışlar Süleyman Kösmene’ye ev sahipliği yapmak üzere beklemekteler. Cuma namazından evvel Gediz’deyiz. Hanım Nur Talebeleri yine uhuvvetkârane sahneler için bir araya gelmişler. Cuma namazından sonra Gediz’de bulunan misafirler meşveretle iki guruba ayrılıyor. Bir grup tefekkür etmek üzere serbest kalırken, ikinci gurup Saffet kardeşin mihmandarlığında meşveretle tesbit edilen esnaf ziyaretlerine başlayacaklar. 

 İlk ziyaretimiz yıllardır gazetemizi alıp, maddî ve mânevî olarak Yeni Asya’ya tesanüdünü gösteren Hüseyin Bey’e oluyor. Ardından başka bir esnaf dost bize kapılarını açıyor. Bu kardeşimiz de bizi yakından tanıdığından, gazetemizin kendisine gönderilmesini istiyor. Ziyaretler devam ediyor. Bu sefer bir eczacı ağabeyimizin mekânındayız. Bu ağabeyi Gediz derslerinden kısmen tanıyorum. Bu ziyaretimiz ile yakından tanışma imkânımız oluyor. Bir müjdeli haberde buradan verelim. Eczacı Yaşar Ağabeyimiz, özel baskı Külliyatı alıp, dershanemize bağışlayacağını beyan ediyor. Neşriyattaki ilgili birimlerle irtibat kuruluyor. Süleyman Kösmene Ağabeyimiz sanki Gediz’e bir iki saatlik hizmet ve sohbet için gelmemiş. Devam ediyoruz bir başka demokrat kardeşimizin mekânındayız. Adnan Menderes Beyin misafiriyiz. Adına lâyık şekilde dâvâsından ve isminden asla tavizi yok Adnan Menderes’in. “Ben, okuma özürlüyüm, ben kamyoncuyum arkadaş,” diyor ve ekliyor. “Ben, Üstadımı dinlerim, iyi bir dinleyiciyim,” diyor. Süleyman Ağabeyimiz gazeteyi soruyor, almadığını söylüyor. Gazetemiz Yeni Asya’nın ahrarların, hürriyetçi demokratların bir nokta-i istinadı olduğunu öğrenince önümüzdeki günlerde gazetemizi evine almak istediğini söylüyor. 

 Nihayet akşam dershanedeyiz. Şahs-ı manevînin şefkat kahramanı abla ve kardeşlerimiz de alt kattaki hanımlara mahsus kısımda bu dersten istifade ediyorlar. Kösmene, zekât çeşmesinin Risale-i Nur’un hizmet ve neşriyatına akıtılmaması durumunda mesul olunacağını belirtiyor.

Ve Simav’dayız. Süleyman Kösmene’ye hizmette gayretli, himmette eli uzun, 27 Mayıs’ın mağdur ve mazlûmlarından Adnan Menderes’in kader arkadaşı merhum Emin Topaler’in oğlu Mehmet Topaler refakat ediyor. Esnaf ziyaret ediliyor. Her ziyarette ayrı bir ders tabloları yaşanmakta. Akşam dershanemizde bayram havası var. Konu mühim, zira aklı idlâl eden silik sözler piyasaya servis edilmekte. Mi’raç hadisesi okunuyor ve şerh edilip izahı yapılıyor. “Mi’raç ruhen de cismen de tahakkuk etmiştir…”

Bu vesile ile Nurun bayramlarına iştirak eden Süleyman Kösmene ve refikasına, Tavşanlı, Kütahya, Uşak, Mende, Demirci, Gediz, Şaphane ve Simav’lı dâvâ arkadaşlarımıza şükranlarımı bildirirken müstecap duâlarını bekliyoruz.