muterizlere karfl› s›rf yard›mc›lar›n›n kuvve-i maneviyele-
rini takviye etmek ve kaçmaktan kurtarmak ve mübalâ-
¤al› methedenlerin flevklerini k›rmamak için onlar›n bir
k›s›m medihlerini Nurlara çevirip bütün bütün reddetme-
di¤i hâlde, onun bu yaflta ve kabir kap›s›ndaki hizmet-i
imaniyesini dünya cihetine çevirmeye çal›flan baz› resmî
memurlar›n ne derece haktan, kanundan, insaftan uzak
düfltükleri anlafl›l›r. Son sözüm,
1
zn
¿ƒo
©p
LGn
Q p
¬r
«n
dp
G B És
`fp
Gn
h ! És
fp
G{ m
áÑ«°/
üo
e u
?o
µ
p
d
’dur.
„@ò
Afyon Mahkemesine ve A¤›r Ceza Reisine
beyan ediyorum ki:
Eskiden beri f›trat›mda tahakkümü kald›ramad›¤›m
için dünyaya karfl› alâkam› kesmifltim. fiimdi o kadar
manas›z, lüzumsuz tahakkümler içinde hayat bana gayet
a¤›r gelmifl; yaflayamayaca¤›m. Hapsin haricinde yüzler
resmî adamlar›n tahakkümlerini çekmeye iktidar›m yok.
Bu tarz-› hayattan b›kt›m. Ben sizden bütün kuvvetimle
tecziyemi talep ediyorum. fiimdi kabir elime geçmiyor,
hapiste kalmak bana lâz›md›r. Makam-› iddian›n as›ls›z
isnad etti¤i suçlar, siz de bilirsiniz ki, yok; beni cezalan-
d›rmaz. Fakat beni manen cezaland›racak vazife-i haki-
kiyeye karfl› büyük kusurlar›m var. E¤er sormak münasip
ise, sorunuz; cevap vereyim.
TAR‹HÇE-‹ HAYATI
| 865
A
FYON
H
AYATI
flevk:
fliddetli arzu, afl›r› istek ve
heves.
tahakküm:
zorbal›k etme, zorla
hükmetme, hükmü alt›na alma.
takviye:
kuvvetlendirme, sa¤-
lamlaflt›rma, teyit ve tasdik etme.
talep:
isteme, dileme.
tarz-› hayat:
hayat tarz›, yaflama
flekli.
tecziye:
cezaland›rma, ceza ver-
me.
vazife-i hakikîye:
hakikî gerçek
vazife.
alâka:
ilgi, iliflki. ba¤.
beyan:
bildirme, aç›klama,
söyleme.
cihet:
yön.
f›trat:
yarat›l›fl, tabiat, mizaç,
huy.
gayet:
son derece.
hâk:
do¤ruluk, gerçek, haki-
kat.
hariç:
d›flar›.
hizmet-i imaniye:
iman ve
Kur’ân hakikatlerinin ikna
edici ve ilmî delillerle anlafl›l-
mas›na hizmet etme.
iktidar:
güç yetme, bir ifli ger-
çeklefltirmek için gereken
kuvvet.
isnat:
dayand›rma, mal etme,
bir fleyi bir kimseye ait gös-
terme.
kuvve-i manevîye:
manevî
güç, moral.
Makam-› iddia:
mahkemede
bir hakk›n sabit oldu¤unu da-
va eden, savc›.
manen:
mana bak›m›ndan,
manaca.
medih:
övme.
münasip:
uygun.
muteriz:
itiraz eden, karfl› ç›-
kan, itirazc›.
Reis:
baflkan.
resmî:
devlet ad›na olan.
1. Her musibet için flöyle deriz: “Biz Allah’›n kullar›y›z ve Ona dönece¤iz. (Bakara Suresi: 156.)”
