hilesizlik oldu¤u” düstur oldu¤undan, bütün müdafaat›m-
da hak ve hakikat ve s›dk ve do¤ruluk esas›n› takip ettim.
Bu hakikate binaen, müdafaat›mda veyahut bazen nadi-
ren bir-iki risalelerimde, zaman-› hâz›r›n kanunlar›na ve
resmî merasimlerine tevafuk etmeyen ifadat›ma nazar-›
müsamaha ile bakmak adaletin mukteziyat ve icabat›n-
dand›r. Benim müdafaat›mda mücmel kalan noktalar, id-
dianameye karfl› yazd›¤›m itiraznamemde vard›r ve iti-
raznamemde mücmel kalan noktalar›n müdafaat›mda
izahat› vard›r; birbirini tekmil eder. Yüz altm›fl üçüncü
madde-i kanuniyenin tazammun etti¤i manen kuyud-i ih-
tiraziye ile beraber ve vâz›-› kanunun irade etti¤i maksat
asayiflin ihlâline medar olmamak oldu¤una binaen, ihlâl-i
asayifle iflaret ve delâlet edecek hiçbir emare ve tereflflu-
hat, benim ve risalelerim yüzünde görülmedi¤i ve zapt›-
n›za geçen müdafaat›mda yirmi defa kat’î bir surette bu
kanunun meselemizle alâkas› olmad›¤›n› ve kat’iyen ce-
zay› müstelzim bir cihet bulunmad›¤›n› ispat etti¤im hâl-
de, her nas›lsa, bidayetteki evham›n tesirat›yla, o mad-
de-i kanuniye ile bizi muaheze etmek için mezkûr mad-
deyi ileri sürmek hiçbir vecihle flan-› adalete yak›flmaya-
ca¤›ndan, beraat›m› talep eyleyerek, en son sözüm:
*G n
»p
Ñ° r
ùn
M r
?o
?n
a Gr
ƒ s
dn
ƒn
J r
¿ p
Én
a
1
¯ o
?«/
c
n
ƒ r
dG n
ºr
©p
fn
h *G Én
æo
Ñ°r
ùn
M
2
p
º«/
¶n
© r
dG ¢p
Tr
ôn
© r
dG t
Ün
Q n
ƒo
g n
h o
âr
?s
cn
ƒn
J p
¬r
«n
?n
Y n
ƒo
g s
’p
G n
¬ '
dp
G B n
’
* * *
adalet:
her hak sahibine hakk›n›n
tam ve eksiksiz verilmesi, hakka-
niyet, âdillik.
alâka:
ilgi, iliflki. ba¤.
asayifl:
düzen, nizam, emniyet,
rahat, huzur.
beraat:
aklanma.
bidayet:
bafllang›ç, ön, ilk.
binaen:
den dolay›, -den ötürü, -
için, -dayanarak, yap›larak, bu se-
bepten.
cihet:
sebep, vesile, mucip, baha-
ne.
delâlet:
delil olma, gösterme.
emare:
alâmet, niflan, eser, ipucu,
belirti, karine.
evham:
vehimler, zanlar, kuflku-
lar, esass›z fleyler, kuruntular.
hakikat:
as›l, esas.
icabat:
icaplar, gerekenler, lâz›m
gelenler.
iddianame:
savc›n›n bir dava ko-
nusundaki iddialar›n› toplam›fl ol-
du¤u, isnat etti¤i suç ve delilleri
de içine alan yaz›s›.
ifadat:
ifadeler.
ihlâl:
bozma, sakatlama, sa¤lam-
l›¤›na zarar verme.
ihlâl-i asayifl:
asayiflin ihlâli, rahat
ve huzuru bozma.
irade:
bir fleyi yapma veya yapma-
ma konusunda karar verebilme ve
bu karar› yerine getirme gücü.
itirazname:
itiraz k⤛d›, itiraz di-
lekçesi.
izahat:
izahlar, aç›klamalar.
kat’î:
kesip atan, flüpheye ve te-
reddüde mahal b›rakmayan, ke-
sin, flüphesiz.
kat’iyen:
hiç bir zaman, asla.
kuyud-i ihtiraziye:
korunmak
için ileriye ait tedbir kay›tlar›, ba-
z› haklar› kullanabilme flart›.
madde-i kanuniye:
kanun mad-
desi.
maksat:
kastedilen, istenilen fley,
var›lmak istenen nokta, niyet,
meram.
manen:
iç varl›k bak›m›ndan,
duyguca, gönülce, yürekçe, ruh-
ça, mana itibariyle, manaca.
medar:
dayanak noktas›, sebep,
vesile.
merasim:
resmî muameleler.
mezkûr:
zikredilen, ad› geçen,
an›lan.
muaheze:
tenkit, itiraz, k›nama,
tariz.
mukteziyat:
iktiza edenler, ge-
rektirenler.
mücmel:
öz olarak anlat›lm›fl, k›-
sa ve az sözle ifade edilmifl, öz,
özet.
müdafaat:
müdafaalar, savun-
malar, korunmalar.
müstelzim:
icab eden, gerekti-
ren, gereken, lüzumlu,.
nadiren:
ender olarak, az olarak,
pek az bulunarak.
nazar-› müsamaha:
göz yu-
man, görmezlikten gelen ba-
k›fl, hofl gören nazar.
resmî:
devletin olan, devlete
ait, devletle ilgili.
suret:
biçim, görünüfl, k›l›k,
k›yafet.
flan-› adalet:
adaletin flan›.
talep:
isteme, dileme, istek,
arzu.
tazammun:
ihtiva etme, içine
alma, içinde bulundurma.
tekmil:
tamamlama, noksan-
lar›n› giderme, bitirme.
tereflfluhat:
kulaktan dolma,
kesin olmayan haberler.
tesirat:
etkiler, tesirler.
tevafuk:
uyma, uygun gel-
me, uygunluk, rastlamak,
münasebet, birbirine denk
gelme.
vâz›-› kanun:
kanun koyucu.
vecih:
sebep, vesile.
zaman-› hâz›r:
flimdiki za-
man.
zapt:
kay›t.
1.
Allah bize yeter; O ne güzel vekildir. (ÂI-i ‹mran Suresi: 173.)
2.
Ey Peygamber, e¤er insanlar senden yüz çevirirlerse, sen de ki: “Allah bana yeter. Ondan
baflka ibadete lây›k hiçbir ilâh yoktur. Ben Ona tevekkül ettim. Yüce Arfl›n Rabbi de Odur.”
(Tevbe Suresi: 129.)
382 |
BED‹ÜZZAMAN SA‹D NURSÎ
E
SK‹fiEH‹R
H
AYATI
