Otuz ‹kinci Söz
fiU SÖZ ÜÇ MEVKIFTIR.
Yirmi ‹kinci Sözün Sekizinci Lem’as›n› izah eden
bir zeyildir. Mevcudat-› âlem, Vahdaniyete flahadet
ettikleri elli befl lisandan—ki
Katre
risalesinde on-
lara iflaret edilmifl—birinci lisan›na bir tefsirdir. Ve
1
@ Én
Jn
ó° n
ùn
Ø n
d *G s
’ p
G l
á n
¡ p
d'
G BÉ n
ª p
¡«/
a n
¿Én
c r
ƒn
d
ayetinin pek çok hakaik›ndan,
temsil libas› giydirilmifl bir hakikattir.
Birinci Mevk›f
W
2
@ Én
Jn
ó°n
ùn
Øn
d *G s
’p
G l
án
¡p
d'
G BÉ n
ªp
¡«/
a n
¿Én
c r
ƒn
d
o
â«/
Áo
n
h»/
«r
ëo
j
o
ór
ªn
?r
G o
¬n
dn
h o
?r
? o
Ÿr
G o
¬n
d o
¬n
d n
?j /
ôn
°T n
’ o
?n
ór
Mn
h *G s
’p
G n
¬ '
dp
G n
B’
3
o
Ò°/
ün
Ÿr
G p
¬r
« n
dp
Gn
h l
ôj/
ón
b m
Ar
?n
T u
?o
c '
¤n
Y n
ƒo
gn
h o
ôr
«n
ÿr
G p
?p
ón
«p
H o
äo
ƒn
Á n
’ w
?n
M n
ƒo
gn
h
B
‹R
R
AMAZAN GECES‹NDE
, flu kelâm-› tevhidînin on
bir cümlesinin her birinde birer tevhit mertebesi ve
birer müjde bulundu¤unu ve o mertebelerden yaln›z
4
o
¬ n
d n
?j /
ôn
°T n
’
’deki manay› basit, avam›n fehmine gelecek
bir muhavere-i temsiliye ve bir münazara-i faraziye
âlem:
dünya, cihan.
avam:
halk tabakas›, herkes.
ayet:
Kur’ân’›n her bir cümlesi.
bâkî:
ebedî, sonsuz.
ebed:
sonsuzluk.
ebedî:
sonsuz.
ezel:
bafllang›c› olmama, öncesiz-
lik.
ezelî:
bafllang›c› olmayan.
fehim:
anlay›fl, kavray›fl.
hakaik:
gerçekler, do¤rular.
hakikat:
gerçek.
hamd:
övme, yüceltme.
harap:
yok olma, periflan.
hayat:
dirilik, canl›l›k.
hay›r:
sevap, iyilik.
‹lâh:
tanr›, ma’bud.
izah:
aç›klama.
Katre Risalesi:
Risale-i Nur Külli-
yat›ndan bir eser.
kelâm-› tevhit:
Allah’›n birli¤in-
den bahseden ayet ve hadisler.
lây›k:
yak›fl›r, uygun.
lem’a:
par›lt›.
libas:
elbise.
lisan:
dil.
mahsus:
bir kifliye has olan.
mana:
anlam.
mertebe:
derece.
mevcudat-› âlem:
evrendeki var-
l›klar.
mevk›f:
bölüm, k›s›m, durak.
minnet:
iyili¤e karfl› duyulan flü-
kür hissi.
muhavere-i temsiliye:
temsili
konuflma.
mülk:
sahip olunan, üzerinde ta-
sarruf hakk› bulunan fley.
münazara-i faraziye:
tahminlere
ve var say›mlara dayal› tart›flma.
Rahîm:
sonsuz merhamet sahibi
ve mahlûkata çok flefkat eden Al-
lah.
Rahman:
rahmeti bütün herkese
yay›lan ve bütün yarat›lm›fllar›n
r›z›klar›n› ve geçim flekillerini içi-
ne alan rahmetin sahibi Allah.
Ramazan:
kamerî aylar›n doku-
zuncusu ve üç aylar›n sonuncusu,
oruç ay›.
flahadet:
flahitlik, iflaret.
flükür:
nimet ve iyili¤in sahibini
tan›ma, ona karfl› minnet duyma.
tefsir:
aç›klama, yorum.
temsil:
k›yaslama tarz›nda ben-
zetme, analoji.
tevhit:
Allah’›n bir oldu¤una
inanma, birleme.
vahdaniyet:
Allah’›n birli¤i.
zeyil:
ek.
1.
E¤er göklerde ve yerde Allah’tan baflka ilâhlar olsayd›, ikisi de harap olup giderdi. (Enbiya
Suresi: 22.)
2.
Rahman ve Rahîm olan Allah’›n ad›yla. • E¤er göklerde ve yerde Allah’tan baflka ilâhlar ol-
sayd›, ikisi de harap olup giderdi. (Enbiya Suresi: 22.)
3.
Allah’tan baflka hiçbir ilâh yoktur; O birdir. Allah bir olur; orta¤› yoktur. Mülk Onundur. Ezel-
den ebede her türlü hamd ve övgü, flükür ve minnet Ona mahsustur ve Ona lây›kt›r. Hayat›
veren ve devam ettiren yine Odur. Ölümü de yaratan ve bâkî âleme alan Odur. O ezelî ve
ebedî hayat sahibidir. Her hay›r Onun elindedir; yap›lan her hayr› da kaydeder ve karfl›l›¤›n›
verir. Her fleye gücü yeter ve hiçbir fley Ona a¤›r gelmez. Dönüfl yaln›z Onad›r. (
Buharî
, Ezan:
155, Teheccüt: 21;
Müslim
, Zikir: 28, 30;
Ebu Davud
, Vitir: 24.)
4.
Allah bir olur; orta¤› yoktur.
962 | SÖZLER
O
TUZ
‹
K‹NC‹
S
ÖZ
]
Otuz ‹kinci Söz
, Barla’da
1928-30 y›llar› aras›nda
Türkçe olarak telif edil-
mifltir.
