cemîl ve ibadetine kemal-i iştiyakla teveccüh eden ve sâ-
niin mehasin-i sanatına takdir ve istihsanatıyla arş ve fer-
şi taraba, sevinmeye getiren ve sâniin ihsanatına yaptı-
ğı teşekkürat ve tekbirat ile ber ve bahri cezbeye getiren
şu güzel mahlûk ve masnuuna iltifat edip sözünü nazar-ı
itibara almaması ve teşekküratına mukabele etmemesi
ve teveccüh edip kendisiyle konuşmaması ve iktidarına
göre bütün mahlûkata bir imam ve mürşit yapmaması
imkânı var mıdır?
®
arş:
göğün en yüksek katı.
bahr:
deniz.
r
eşhalar
| 56 | Mesnevî-i nuriye
berr:
toprak, kara, yer.
cemîl:
güzel.
cezbe:
çekme, çekim; heye-
cen, coşkunluk.
ferş:
yeryüzü, zemin, dünya.
ihsanat:
ihsanlar, bağışlar, ni-
metler.
iktidar:
güç, idareyi elinde bu-
lundurma.
iltifat:
ilgi gösterme, yüzünü
çevirip bakma.
imam:
önde ve ileride olan,
delil, rehber.
istihsanat:
beğenmeler, güzel
bulmalar.
kemal-i iştiyak:
istek ve arzu-
nun son derecesi, tam bir is-
tek ve arzu.
mahlûk:
yaratık, Allah tarafın-
dan yaratılmış olan.
mahlûkat:
yaratıklar, Allah ta-
rafından yaratılanlar.
masnu:
sanatla yapılmış eşya,
varlık.
mehasin-i sanat:
sanatın gü-
zellikleri.
mukabele:
karşılık verme,
karşılama.
mürşit:
irşat eden, doğru yo-
lu gösteren, rehber, kılavuz.
nazar-ı itibar:
dikkate alma,
dikkate değer gören bakış.
sâni:
her şeyi sanatlı olarak
yaratan Allah.
takdir:
kıymet verme, beğen-
me.
tarab:
sevinçlik, şenlik, iç açık-
lığından gelen coşkunluk.
tekbirat:
tekbirler, tekbir ge-
tirmeler.
teşekkürat:
teşekkürler, min-
net, memnuniyt ve şükür ifa-
de etmeler.
teveccüh:
yönelme, sevgi, il-
gi.
