3.
$Ép
H s
’p
G p
™r
Øs
ædG n
¤n
Y n
Is
ƒo
b n
’n
h p
Is
ôn
°†n
Ÿr
G p
øn
Y n
?r
ƒn
M n
’
“Mazarratı def, menfaati celp.”
4.
$Ép
H s
’p
G p
Öp
dÉn
£n
Ÿr
G n
¤n
Y n
Is
ƒo
b n
’n
h p
Öp
FÉn
°ün
Ÿr
G p
øn
Y n
?r
ƒn
M n
’
“Musibetten uzak olup, matlûba nail olmak.”
5.
$Ép
H s
’p
G p
In
OÉn
Ñp
©r
dG n
¤n
Y n
Is
ƒo
b n
’n
h À/
UÉn
©n
Ÿr
G p
øn
Y n
?r
ƒn
M n
’
“Maasiye düşmemek, ibadete devam etmek.”
6.
$Ép
H s
’p
G p
án
ªr
©u
ædG n
¤n
Y n
Is
ƒo
b n
’n
h p
ºn
?u
ædG p
øn
Y n
?r
ƒn
M n
’
“Azaba maruz kalmamak, nimete mazhar olmak.”
7.
$Ép
H s
’p
G p
Qƒt
ædG n
¤n
Y n
Is
ƒo
b n
’n
h p
án
ªr
?t
¶dG p
øn
Y n
?r
ƒn
M n
’
“Zulmete düşmemek, nur ile tenevvür etmek.
Ve hakeza, her bir makamda insanın letaifine göre
takyit ve tefsir edilebilir.
®
Mesnevî-i nuriye | 227 |
h
aBBe
azap:
günahlara karşı çekile-
cek ceza, eziyet, işkence.
celp:
çekme, çekiş, kendine
çekmek.
def:
mâni olma, kovma, orta-
dan kaldırma.
hakeza:
böylece, bunun gibi.
letaif:
manevî duygular.
maasi:
günahlar.
makam:
yer, mevki.
maruz:
bir şeyin etkisi ve te-
siri altında bulunma.
matlûp:
talep edilen, istenilen
şey.
mazarrat:
zararlar, ziyanlar,
zarar vermeler.
mazhar:
nail olma, şereflen-
me.
menfaat:
fayda.
musibet:
felâket, belâ.
nail:
kavuşan, ulaşan, eren.
nimet:
Allah’ın bağışladığı
maddî ve manevî lütuf ve ik-
ramlar.
nur:
aydınlatma, parıltı; Ce-
nab-ı Hakkın bütün kâinatı
isim ve sıfatlarıyla aydınlat-
ması.
takyit:
kayıt ve şarta bağla-
ma.
tefsir:
açıklama, izah.
tenevvür:
nurlanma, parlama,
aydınlanma.
zulmet:
karanlık, Allah’ın nu-
rundan mahrum olma hâli.
