o
¬n
Ñr
?n
bn
h Én
æn
Hƒo
?o
b r
Qu
ƒn
fn
h p
QGn
ôr
Hn
’r
G n
™n
e n
ás
æ`n
ér
dG
(
/
¤n
Y r
?p
Nr
On
Gn
h
)
Én
ær
?p
Nr
On
Gn
h
'
¤n
Y u
?°n
Un
h o
QÉs
Øn
Z Én
j o
º«/
Mn
Q Én
j p
¿'
Gr
ôo
?r
dGn
h p
¿Én
Á/
’r
G p
QGn
ƒr
fn
Ép
H o
?n
ôr
Ñn
bn
h Én
fn
Qƒo
Ño
bn
h
(1)
n
Ú/
e'
G n
Ú/
e'
G n
Ú/
e'
G p
QÉn
«r
Nn
’r
G p
¬p
Ñr
ën
°Un
h p
QÉn
¡r
Wn
’r
G p
¬p
d'
Gn
h p
QÉn
àr
îo
ªr
dGp
¿
m
ós
ªn
ëo
e
Said Nursî
ì®í
Œ
221
œ
[Hulûsî Bey’in sualine cevaptır.]
D
İŞLERİN
K
APLANMASI
H
AKKINDAKİ
S
UALE
C
EVAP
1932 tarihli sualinize şimdilik etrafıyla cevap veremi-
yorum. Fakat bu mesele ile münasebettar bir-iki mese-
le-i şeriatı icmalen yazıyorum. Şöyle ki:
Abdest vaktinde ağzı yıkamak farz değil, sünnettir. Fa-
kat gusül hengâmında ağzını yıkamak farzdır. Az bir şey
de yıkanmadık kalsa olmaz, zarardır. Onun için dişleri
kaplama lehinde ulemalar fetva vermeye cesaret edemi-
yorlar.
İmam-ı Azam ile İmam-ı Muhammed (radıyallahü an-
hüma) gümüş ve altından dişlerin yapılmasına fetvaları,
sabit kaplama hakkında olmamak gerektir. Hâlbuki bu
diş meselesi umumü’l-belva suretinde o derece intişarı
var ki, ref’i kabil değil. Ümmeti bu belva-i azîmeden kur-
tarmak çaresini düşündüm; birden kalbime bu nokta gel-
di. Haddim ve hakkım değil ki, ehl-i içtihadın vazifesine
belva-i azîme:
büyük belâ.
farz:
kesin yapılması gerekli olan;
İslâmiyette kesin olarak yapılma-
sı gereken emir.
fetva:
İslam’da bir mesele hakkın-
da dinî meselelere tam vâkıf yet-
kili kimseler tarafından verilen
şer’i hüküm.
gusül:
boy abdesti, dinin gerekli
gördüğü hâllerde maddî, manevî
temizlik için şartları dahilinde yı-
kanmak.
hengâm:
zaman, sıra.
icmal:
öz, özet.
intişar:
yayılma, dağılma, neşro-
lunma.
kabil:
mümkün, ihtimal dairesin-
de.
leh:
onun tarafına, ondan yana,
birinin faydası için yapılan hare-
ket.
mesele:
konu.
mesele-i şer’iye:
şer’î, şeriatle il-
gili mesele.
münasebettar:
ilgili, alâkalı.
nokta:
husus.
ref:
kaldırma, giderme.
sabit:
durağan, değişmeyen.
sual:
soru.
suret:
biçim, şekil, tarz.
sünnet:
farz ibadetler dışında,
Hz. Muhammed’in (
ASM
) yap-
mayı âdet edindiği ibadetler.
ulema:
âlimler, bilginler, ilim
sahipleri.
umumü’l-belva:
umuma ya-
yılmış, genelleşmiş belâ.
Ümmet:
Müslümanların ta-
mamı; bütün Müslümanlar.
1.
Ey nurların nuru • Ey nurları nurlandıran • Ey nurlara suret ve şekil veren • Ey nurları ya-
ratan • Ey nurları takdir eden • Ey nurları idare eden • Ey nurlardan evvel olan Nur • Ey
bütün nurlardan sonra da var olan Nur • Ey bütün nurların üstünde olan Nur • Ey hiçbir
nurun Kendisine benzemediği Nur!
Sen bütün kusur ve noksan sıfatlardan münezzehsin. Senden başka ilâh yok ki bize im-
dat etsin! Emân ver bize, emân diliyoruz. Bizi (ve Ali’yi) Cehennemden kurtar. Bizi (ve Ali’yi)
iyilerle birlikte Cennetine koy. Kalbimizi, kabrimizi iman ve Kur’ân nurlarıyla aydınlat! Yâ
Rahîm veya Gaffar! Seçkin peygamberin Muhammed’e, onun temiz Âline ve hayırlı Saha-
bîlerine salât eyle. Âmin, âmin, âmin! (Cevşenü’l-Kebir’den.)
| 444 | BARLA LÂHİKASI
