Bir kısım basının okuduğumuzla çelişen ve kararla bağdaşmayan haliyle ilgili haberlerini de anlamaya çalıştık.  Söz konusu kararın gerekçeli metni, https://kararlarbilgibankasi.anayasa.gov.tr/BB/2018/15231 linkinden ulaşılabilir durumdadır.

Öncelikle kararın ilk maddesi aynen şöyledir: 

“VI. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. 1. Hakkaniyete uygun yargılanma hakkının ihlâl edildiğine ilişkin iddianın KABUL EDİLEBİLİR OLDUĞUNA,”

Yine kararın son sayfasında aynen şöyle denilmiştir: 

171. ….Diğer bir ifadeyle başvurucunun ByLock verilerinin kendisiyle ilgili yargılamada kullanılmasının ortaya çıkardığı somut sorunları derece mahkemeleri önünde dile getirip  bu kapsamda gerekli araştırma ve incelemelerin yapılmasını istediğine, ancak derece mahkemelerinden yanıt alamadığına dair bir bilgi ve belge bulunmamaktadır.

172. Açıklanan gerekçelerle başvurucunun dijital verilerin mahkeme huzuruna getirilmediğine dair iddiasının temellendirilmemiş olduğu anlaşıldığından başvurunun bu kısmının açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.

Kararın 71. sayfasında: 

“C. Dijital Verilerin Mahkeme Huzuruna Getirilmediği İddiası 

1. Başvurucunun İddiaları ve Bakanlık Görüşü 

165. Başvurucu, dijital verilerin mahkeme huzuruna getirilmediğini belirterek âdil yargılanma hakkının ihlâl edildiğini ileri sürmüştür. 

166. Bakanlık görüşünde bu iddiaya ilişkin bir açıklamaya yer verilmemiştir” denilmiştir.

Kararda çok enterasan bir nokta da 2014 yılına ait MGK kararlarına atıf yapmış olmasıdır. Yine bütünlük açısından çelişkili olan bu durum gözden kaçmamıştır. Zira, 2004 yılında da benzer nitelikte bir karar alınmıştı. Tabiî Anayasa Mahkemesinin 2004 MGK kararı yerine 2014 yılındaki MGK kararını referans almasının gerekçelerinin ayrıca değerlendirilmesi gerekiyor.

Karar birçok yönden olumlu değerlendirmeler içermekle beraber, oldukça çelişkili tesbitleri de barındırıyor. Özellikle Bylock konusunu burada değerlendirmek uzun süreceği için sadece kararda geçen tesbitleri aynen aktarıyoruz:

“160. Belirli bir dâvâya ilişkin olarak delilleri değerlendirme ve gösterilen delilin dâvâyla ilgili olup olmadığına karar verme yetkisi kural olarak yargılamayı yürüten mahkemelere aittir. Bu konuda değerlendirme yapmak Anayasa Mahkemesi’nin görevi değildir. Dolayısıyla bir delilin tek başına örgüt üyeliği suçunun sübutunda yeterli olup olmadığını değerlendirmek derece mahkemelerinin takdirindedir. Derece mahkemeleri sanık ile doğrudan doğruya temasta olduğu ve delilleri ilk elden inceleme fırsatı bulduğu için bu konuda Anayasa Mahkemesi’ne kıyasla daha elverişli konumdadır.”

135. Âdlî makamların kendisine teslim edilen verileri test etme; dijital materyallerle ilgili olarak onların gerçekliği veya güvenilirliğine ilişkin gerekli araştırma, inceleme ve değerlendirmede bulunma yetkisi her zaman bulunmaktadır.

155. …. gerçek ByLock kullanıcısı olması ihtimalinin yanında ByLock sunucularına tuzak yöntemlerle (Morbeyin vb.) yönlendirilmiş olma olasılığının da bulunduğu vurgulanmıştır. Yargıtay bu gibi durumlarda eksik araştırma sonucu mahkûmiyet kararı verilemeyeceğini belirtmiştir (bkz. §§ 97, 104/c).

158. ……..Âdlî işlemlerde de programın cihaza indirilmesi değil, anılan uygulamaya kayıt olunması ve örgütsel amaçla kullanılması esas alınmıştır. Nitekim âdlî makamların tesbitlerine göre sırf ByLock’u cihazına indirdiği gerekçesiyle kimse hakkında soruşturma başlatılmamıştır. Buna rağmen aksinin iddia edilmesi hâlinde soruşturma ve yargı organlarınca bu hususun araştırıldığı görülmektedir (bkz. § 98)” 70. Sayfa şeklindeki değerlendirmesinin altını çizmek istiyoruz. Bu tesbitler, yukarıdaki somut sorunların derece mahkemelerinde ileri sürülmediği gerekçesine muhalif bir durum arz etse de; mahkemelerin görevlerini ve dikkatli bir inceleme yapması gerektiğini hatırlatması yönünden yine de önemli..

Bir diğer dikkatimizi çeken husus da: 

“ii. Başka bir ülkede sunucu kiralanmak suretiyle kullanıma sunulan uygulamaya ilişkin olarak gerçekleştirilen iş ve işlemlere (sunucu ve IP kiralama gibi) ait ödemeler anonim yöntemlerle yapılmıştır. Ayrıca uygulamayı geliştiren ve kullanıma sunan kişinin daha önce yaptığı işlere ilişkin referansları ve erişilebilir iletişim bilgileri bulunmamaktadır” şeklindeki tesbiti olmuştur.

Oysa programı yapan kişi ile ilgili bilgi Sabah Gazetesi’nin https://www.sabah.com.tr/amerika/2016/10/28/isim-benzerligi-nedeniyle-hayati-mahvoldu linkinde mevcut. Bu haberden anladığımız kadarıyla birkaç kez bu kişiyle yerel basınca röportajlar yapılmış. 

Enteresan bir kişilik. Google Play Store’da ismi David Keynes, ama aslında Alpaslan Demir isimli bir Türk. 

Ve işin daha da enteresanı 15 Temmuz darbe teşebbüsü döneminde Türkiye’de bulunuyordu, hatta gazeteci İsmail SAYMAZ, bu dönemde kendisiyle bir röportaj yapıp yayınlamıştı. İlgili habere https://www.hurriyet.com.tr/gundem/10-soruda-bylock-gercegi-40260028 linkinden ulaşılabilir.

İnsanın aklına geliyor tabiî; Anayasa Mahkemesi kararında bu kişi ile ilgili bilgi yok derken, bu kişi ile ilgili bir çok bilgi basında mevcut. Bu şahısla ilgili âdlî bir süreç başlatılmış mıdır? Ulaşılmaya çalışılmış mıdır? İadesi istenmiş midir? Bilemiyoruz…