‘Üç’ler, yedi’ler kırk’lar aşkına!’ Hayatımızda ne kadar önemliymiş 40’lar!

Kırk yaşında/ dağ başında/ ayaza tutulmuş güller gibiyim/ kırk ikindi yağmurlarına tutuldum/ bildiklerim ıslandı/ kırk küpe doldurduğum...

***

Rivayetlere göre; Hz. Adem’in (as) çamuru 40 gün yoğrulmuş. Hz. Nuh’un (as) mucizesi tufanda 40 gün süren yağmurlar yağmış. Allah (c.c) Hz. Musa’ya (a.s.) Tevrat’ı vermek üzere kırk gün, kırk gece Tur’a davet etmiş. Hz. Hızır (as) ile kırk saat yolculuk yapmıştı.

Hz. İsa (as) çölde 40 gün geçirmiş, Efendimiz’e (asm) 40 yaşında peygamberlik verilmişti. Hz. Ömer kırkıncı Müslümandı.

Peygamberlerden sonra, evliyaların da kemale ermesi için ‘çile’ (40) çekmesi gerekiyor.

Alevilikte Kırklar Meclisi ya da Kırklar Cem’i inancı vardır. Şaman inanışına göre ruh bedeni 40 gün sonra terk eder.

Türk destanlarında 40 yiğitler, 40 Haramiler... Masallarda düğünler bir yastıkta 40 yıl duasıyla, 40 gün 40 gece sürer... Doğumda da, ölümde de kişinin “kırkının çıkması” beklenir. 

***

Dostluklarda bir fincan kahvenin 40 yıl hatırı vardır. Çünkü biz 40 kişiyiz kırkımız da birbirimizi biliriz! Bir şeyi 40 kere tekrar edersek gerçekleşeceğine inanırız.. Bir işte olgunlaşmak için 40 fırın ekmek yememiz gerekir. Bazı şeyler 40 yıl düşünsek aklımıza gelmez. Bazen, kılı 40 yararak, 40 yılın başında bir şey yapmaya kalkarız ama tersi olur!

KIRKLAR VE BİR...

Bir zamanlar bilginler ve şairler, ‘suskunlar meclisi’ adıyla bir topluluk oluşturmuşlardı. Üye sayısı kırk kişiydi ve bunu arttırmıyorlardı. Meşhur şair ve bilgin Molla Câmî, suskunlar meclisinin bir üyesinin öldüğünü duyunca, aday olmak için bilginlerin bulunduğu köşke geldi. Kendisini karşılayan kapıcıya bir şey söylemeden, ismini bir kâğıda yazarak o sırada toplantı halinde bulunan suskunlar meclisine gönderdi. Molla Câmî, oraya lâyık bir bilgindi, ama ölen üyenin yerine başka birini almışlardı.

Meclisin başkanı, bir bardağı tamamen suyla doldurduktan sonra Molla Câmî’ye gönderdi. Zeki bilgin, durumu kavramıştı. Bir damla daha olsa bardak taşacaktı. Hemen oracıktaki bir gülden küçük bir yaprak koparıp, nazikçe suyun üstüne koyuverdi. Bardak taşmamıştı. Bunu içeri gönderdi. Meclistekiler bu kibar cevabın mânasını anlamışlardı. Zarif insanların yeri başkaydı. Üyeler, bu değerli bilgini de aralarına almaya karar verdiler. Kırk bir kere maşallah!

***

Fıtratı aşkla yoğrulmuş Molla Câmî, 40’lara karışsa da; Bir’den vazgeçmiyor:

“Yalnız Bir’i iste; başkaları istenmeye değmiyor. Bir’i çağır; başkaları imdada gelmiyor. Bir’i talep et; başkaları lâyık değiller. Bir’i gör; başkaları her vakit görünmüyorlar, zevâl perdesinde saklanıyorlar. Bir’i bil; mârifetine yardım etmeyen başka bilmekler faydasızdır. Bir’i söyle; O’na ait olmayan sözler, malayani sayılabilir.” (Sözler -198)