İstanbul Ticaret Üniversitesi ile İslâmî İlimler Araştırma Vakfı (İSAV) tarafından düzenlenen “Günümüz İslâm Toplumunda Dünyevîleşme ve Nedenleri” başlıklı ilmî toplantı, İstanbul’da gerçekleştirilmiş.
Toplam 13 tebliğ sunulmuş ve konu etraflıca ele alınmış. Programın açılışında konuşan eski Diyanet İşleri Başkanı Prof. Dr. Süleyman Ateş, insanı insan yapan temel unsurun Allah sevgisi olduğunun altını çizerek, “İnsan, Allah’ı sevmezse dünyevîleşir ve aşağıların aşağısına düçar olur. (...) İnsanı olgunlaştıran ve dünyevîleşmekten koruyan Hak sevgisidir. Cenab-ıHak, bunu bize peygamberleri aracılığıyla bildirmiştir. İşte insan insanı yapan budur ve ancak buna Allah sevgisiyle ulaşılır. Aksi takdirde dünyevîleşme kaçınılmazdır” tespitinde bulunmuş.
İstanbul Ticaret Üniversitesi Mütevelli Heyeti Başkanı Dr. İsrafil Kuralay da dünyevîleşmenin sadece İslâm toplumunun değil dünyanın da en önemli meselesi olduğunu dile getirip şöyle devam etmiş: “Dünyevîleşme, insanlığa giydirilmeye çalışılan bir deli gömleğidir ve bu gömlek şu anda en çok Müslümanlara giydirilmeye çalışılıyor. (...) Dünyevîleşme, ahlâksızlığı ve bunun sonucu olarak değersizleştirmeyi ortaya çıkarmıştır. Bugün yaşadığımız toplum tamamen dünyevîleşmiş ve kapitalistleşmiş bir toplumdur. (...) İslâm, bir denge dinidir, denge toplumudur. Ne yazık ki bizde ifrat ve tefrit durumları söz konusu. Bizim hayatın içinde kalarak dünyevîleşmeden bu hayatı yaşamamız gerekiyor.”
Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Süleyman Kızıltoprak ise şöyle demiş: “Dünyevîleşme günümüzde sadece mala, güce, konfora, lükse düşkünlükle açıklanamaz. (...) İnsan, artık sadece dünyayı isteyen değil dünyaya mahkum edilmiş bir varlık gibi bir cenderede tutulmak isteniyor. (...) Artık bütün manevî kimlikler, din, ahlâk ve bütün değerler, bir dekora dönüşmüş durumda. Her şey pazarlanabilir, her şey algıya malzeme yapılabilir gibi bir yaklaşım var. Bizim inanışımıza, geleneğimize göre insanı sadece bilgiyle değil hikmetle donatmamız gerektiğini hatırlatmak istiyorum. Hikmet ancak sahici bir yaklaşımla mümkün olabilir. Bu yüzden sahih bir dönüşüm için yukarıdan aşağıya yapılan sistem düzenlemeleriyle değil aşağıdan yukarıya doğru gerçekleşen bir şuur inşasına ihtiyacımız var.”
Dertler ve çareler dile getirildiğine göre idarecilere düşen bu tavsiyelerden ders almak değil mi? İfade edildiği üzere dünyevîleşmeyi aşmanın yolu ‘tepeden’ değil, “aşağıdan yukarıya doğru gerçekleşen bir şuur inşası” ile mümkün olur. Fert ve toplum olarak “tepeden inmeci anlayış”ı terk ederek ilk adım atılmalı...