Yine konunun uzmanlarına göre Türkiye’de köklü bir sermaye birikimi olmadığı için kendi imkânlarımızla büyük yatırımlar yapmak kolay değil. Böyle olunca da yabancı yatırımları ülkemize çekmek daha fazla önem kazanıyor.

Yine uzmanların ifadesine göre dünyada yatırım yapacak uygun yer ve ülke arayan büyük miktarda para var. Mesele, bu yatırımcıları ikna edip ülkeye getirebilmek. Bazıları aksini düşünse de bunun yolu ‘hak, hukuk ve adaleti tesisten geçiyor. Yapacağı yatırımı güvende görmeyen yatırımcı; ülkeye para getirir mi?

İstanbul Ticaret Odası’nda yapılan bir açıklamada, ABD’nin gümrük tarifelerini dikkate alarak dinamik bir karşı politika belirlenmesi gerektiğini belirtmiş ve “Türkiye gümrük vergilerini de avantaja çevirerek, yılda en az 20 milyar dolarlık düzenli ve sürekli doğrudan yabancı yatırım çekme ortamı sağlamalı” demiş (...) Gümrük vergileri gündeme gelmeden önce de Türkiye’nin genel anlamda doğrudan yabancı yatırımları arttırma konusunda bir önceliği vardı. Türkiye’nin sürekli ve etkili bir şekilde çalışma yapması gerekiyor. Zaten yapıyorü, ama bunu artırmamız gerekiyor. Bu tarifeye bağlı oluşabilecek fırsatları da iyi değerlendirmeliyiz. Türkiye’nin portföy yatırımından çok daha önemlisi, her sene doğrudan yabancı sermaye çekebiliyor olması” denilmiş.

Bir dönem ucuz işçiliğin yatırım çekmek için yeterli olacağı düşünülmüştü. Hatta ülkemiz, bu noktada Çin başta olmak üzere ‘ucuz işçilik sunan’ ülkelerle rekabet etmeye karar vermişti. Bu yolla belki belli bir miktarda yabancı yatırımcı geldi, ama görüldü ki bu durum kalıcı olmadı. Neticede kalıcı yatırımı için şartların hazırlanmasının çok daha iyi olacağını idareciler de gördü.

Türkiye’nin yapması gereken iş bellidir: Keyfilik değil, hukuk hâkim olacak ki yatırım yapmak isteyenler kendilerini güvende hissetsin. Değişik şirketlere kayyım atanması gibi uygulamalar hassas ve çekingen olan ‘para’ların başka ülkelere gitmesine yol açıyor. Geçenlerde iş dünyasından bazı isimlerin gözaltına alınması piyasaları da olumsuz yönde etkiledi.

Yatırımcıları ikna etmek için Avrupa ülkelerine giden siyasetçi ve idarecilerin, yaşanan kötü örnekleri savunması mümkün değil. Dolayısı ile bir gün dahi gecikmeden “hukuk devleti” olmak mecburiyeti vardır. Anayasa Mahkemesi ya da Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin kararlarının ‘tanınmadığı’ ya da uygulanmadığı bir vasatta; hele hele Avrupa’dan para ve yatırımcı gelir mi? Gelse bile kalıcı olur mu?  Nitekim olmuyor ve gelen ‘sıcak para’ ilk fırsatta daha fazlasıyla dışarıya kaçıyor. 

Madem Türkiye’nin yılda 20 milyar dolar yabancı yatırıma ihtiyaç var; o halde bu şartların hazırlanması için gayret gerek. İş dünyası bu siyasetçilere bu yönde de çağrı yapmalı vesselâm.