Sevgili ve şefkatli Nebîmiz sallallâhu aleyhi ve sellemin vasıfları, Tevrat, Zebur ve İncil’de genişçe anlatılmıştır. Hz. Muhammed‘in (asm) son peygamber olarak geleceğini haber vermişler ve müjdelemişlerdir.
Fakat kıskanç ve dürüst olmayan ehl-i kitap âlimleri, Resûl-i Ekrem’in (asm) bu güzel ve ahlâkî vasıflarını ya kitaplarından çıkarmışlar, ya da değiştirmişlerdir.
Buna rağmen Tevrat’ın tahrif edilmeyen bir ayetinde Peygamberimizin (asm) vasıfları şöyle anlatılmıştır:
1. O peygamber Hz. Muhammed şâhid olarak gönderilmiştir.
2. Müjde peygamberidir ve müjdeci olarak gönderilmiştir.
3. Uyarıcı ve ikaz edici olarak gönderilmiştir.
4. Mü’minlere karşı çok düşkün olup onları koruyucu olarak gönderilmiştir.
5. Abd, yani kul olarak gönderilmiş ve onun için Cenab-ı Allah ona “Sen benim abdimsin” ve sana “Mütevekkil” ismini verdim demiştir. Çünkü Allahü Teâlâ’ya abd olmak en büyük bir şeref ve rütbedir.
6. O Peygamber; katı yürekli, sert ve kaba değildir.
7. O Peygamber, çarşı ve pazarlarda bağırıp çağırmaz.
8. O Nebî kötülüğe kötülükle karşılık vermez. Mukabele-i bilmisil yapmaz.
9. O, insanları affeden ve bağışlayan bir peygamberdir.
10. O Peygamber, fetret döneminde bozulmuş olan tevhid dinini “Lâ ilâhe illallah” “Allah’tan başka İlâh yoktur” diyerek düzeltecektir. Ve Tevhid dini kök salıp yerleşinceye kadar Allah o peygamberin canını almayacaktır.” (Mektubat, s. 167.)
Cenab-ı Hak Âl-i İmran Suresi’nin 159. ayetinde de sevgili ve şefkatli Nebîmiz sallallâhu aleyhi ve sellemin güzel ahlâkını şöyle anlatılmıştır: “Ey peygamber! O vakit Allah’tan bir rahmet ile onlara yumuşak davrandın! Şayet sen kaba, katı yürekli olsaydın, hiç şüphesiz, etrafından dağılıp giderlerdi. Şu halde onları affet; bağışlanmaları için dua et, iş hakkında onlarla istişare et. Kararını verdiğin zaman da artık Allah’a dayanıp güven ve tevekkül et. Çünkü Allahü Teâlâ, tevekkül edenleri sever.”
İman, ihlâs, istikâmet, ilim, hilm, abd, hamd, af, tevazu, tevhid, tebliğ, tevekkül, ümit, şevk, Kur’ân ve sünnet üzere kalınız.