Kur’ân’ın 114 suresinden birinin adı da Maide Suresi’dir. “Maide” sofra anlamına gelir. Hz. İsa’nın duası ile semadan bir sofra indiği için, bu mu’cizeden dolayı sureye Maide Suresi denmiştir.

Hergün defalarca; havayı teneffüs eder, su içer ve yemek yeriz. Çünkü bu tekrarlarda zevk, şevk, haz ve hayat vardır.

İşte aynen bunun gibi; Kur’ân’daki ilmin ve iman hakikatlerinin tekrarında da manevî hazlar, huzurlar, lezzetler ve sevaplar vardır. Ruhun ve kalbin gıdası vardır. Maddî ve manevî  duyguların hayatı vardır. Manevî duygular, Kur’ân’daki tekrarlardan  derin manalar ve imanî gıdalar alırlar. Tekrarlar ile, taklidî imanlar tahkikî imana dönüşür. Böylece Kur’ân sarayında ve helâl dairede yaşayan mü’min, altın ve zümrütten yapılmış Cennet saraylarına kavuşmuş olur. Sonsuz saadete ve muradına ermiş olur. Kur’ân sarayından çıkmadığı sürece, iki dünya saadetine sahib olur.

Kur’ân saray gibidir. Temel ve tavanda bulunan aynı taşların ve malzemenin görevleri farklıdır. “Aynı taştan tavanda da var” der ve temeldeki taşı alırsak saray yıkılır. Ondaki, nizam, intizam ve insicam kaybolur. Fesahat, belâğat, mana, edebiyat ve sanatlar gözükmez.

İşte bu yüzden Kur’ân’daki tekrarlar da boşuna değildir. Hem ilim, hem zikir, hem fikir, hem şükür, hem gıda, hem şifa, hem teşekkür, hem tefekkür, hem tevekkül, hem teemmül, hem fesahat, hem belâğat ve hem mu’cizattır.

“Hem öyle mesail-i azîme ve hakaik-i dakikadan bahsediyor ki, umumun kalblerinde yerleştirmek için çok defa muhtelif sûretlerde tekrar lâzımdır. Bununla beraber, sureten tekrardır. Fakat manen herbir ayetin çok manaları, çok faydaları çok vücuh tabakatı vardır. Her bir makamda ayrı bir mana ve fayda ve maksatlar zikrediliyor.” (Sözler, s. 221.)

İman, ihlâs, istikâmet, ilim, ümit, Kur’ân ve sünnet üzere kalınız.