Denk gelmek çok kullandığım bir kelime değil. Biraz tesadüf kelimesini çağrıştırıyor bana. Denk getireni hatıra getirmeyen bir tesadüfü... Sanki kendi kendine denk gelivermiş gibi. Oysa ki hayatta zerre miskal boşluk olmadığı gibi, zerre miskal tesadüf de yok. Herkes bir maslahat için giriyor ya da çıkıyor hayatımıza.

Hücrelerin bile birbirini tesadüfen bulmadığı dünyada, insanın ehline tesadüfen denk gelmesi... Ne tezat değil mi?

Gelelim başa. Ehline denk gelmek bir deyim. Bazen dua olarak da söylerler. Ehline denk gelesiniz, denginizi bulasınız, Allah kadir kıymet bilenlere denk getirsin derler. 

Bir şey ehline yani o işin pirine, üstadına, öğretmenine, ustasına, can evinden yakalayanına, o işten diğerlerine nazaran daha çok anlayanına denk gelmezse, maalesef ziyan olur.

Elinizdeki zümrüt kolyeyi mahallenizin kasabına götürürseniz, kıymetini takdir edemez. Onun anladığı kesmek biçmektir çünkü. 

Hani meşhur hikayedir. Horozun biri bir inci bulmuş. Onu kuyumcuya götürmüş. Bu çok değerli bir şey demiş kuyumcu. Horoz da demiş ki ‘Bu benim bir işime yaramaz. Bunu al, sen bana darı ver. O benim daha çok işime yarar.’ Onun hesabı işte..

Altın, cevher potansiyelinde bir çocuk, kuyumcu maharetinde bir öğretmenin eline düşerse, öğretmen onu kuyumcu titizliğinde düzeltir, eğer, büker, parlatır ve mükemmel hale getirir. Ama tam tersi olursa, tavuk yuvasına düşmüş bir kartal yumurtası gibi, sürekli etrafından uçmaması gerektiğine dair telkin alır ve kartalken hiç uçamadan dünyadan göçer.

Kadir kıymet bilmeyen bir eşe düşen kadın/erkek de böyledir. Yapılan hiçbir iş, amel, niyet karşı tarafta takdir görmez, hoş karşılanmaz. Sürekli azar beterle karşılanır ve gösterilen çabanın, niyetin asla hiçbir hükmü olmaz.

Kıymet bilmek, aslında bir gönül işidir. İnsanın içinden gelir, gelmelidir. Bunu öğrenmek de bir fazilettir. Hani kıymet bilinen bir ailede büyümemiş olsanız da, sonradan duygularınızın farkına vararak gerçekten takdir etmeyi öğrenebilirsiniz. Böylesi bir çabanın içerisinde olmak bile, başlı başına takdir edilesi bir kıymet. Hissesi olana ne güzel bir sevap kapısı değil mi?