Çünkü Kudüs Rum Ortodoks Patrikhanesi Sebastia Başpiskoposu Atallah Hanna, alnına ‘haç işareti’ çizerek kamuoyunun karşısına çıkan ve bir bakıma “İsrail’den daha İsrailci” tavrı takınan ABD Dışişleri Bakanı Marco Rubio’yu ciddî ve temelden eleştirmiş. 

Başpiskopos Hanna, sosyal medya hesabından Rubio’nun fotoğrafını paylaşarak yaptığı açıklamada, Filistinlileri hedef alan saldırıları göz önüne alındığında ABD yönetiminin İsrail’e yönelik desteğinin Hıristiyan öğretileriyle çeliştiğini belirtmiş. Hanna, ABD’nin İsrail’e sınırsız desteğine de işaret ederek, “Gerçek bir Hıristiyan, halklara şiddet ve baskı uygulayan zalimlerin yanında değil; mazlumların, acı çekenlerin, işkence görenlerin yanında yer almalıdır” ifadesini kullanmış. (aa.com.tr, 7 Mart 2025)

Başpiskopos Hanna açıklamasında şunu da ilâve etmiş: “Haçla gurur duyan ve Hıristiyanlığını duyuran herkes, Filistin halkına karşı tarihî bir zulmün yaşandığını kabul etmelidir. Filistinlilerin hak ettikleri özgürlük ve barışa kavuşmaları için bu zulmün sona ermesi gerekiyor.”

Kudüs Rum Ortodoks Patrikhanesi Sebastia Başpiskoposu Atallah Hanna’nın bu sözleri, Risale-i Nur’daki şu ölçüye göre hareket etmemiz gerektiğini göstermez mi?: “Hadis-i sahihle, âhirzamanda İsevîlerin hakikî dindarları ehl-i Kur’ân ile ittifak edip, müşterek düşmanları olan zındıkaya karşı dayanacakları gibi; şu zamanda dahi ehl-i diyanet ve ehl-i hakikat, değil yalnız dindaşı, meslektaşı, kardeşi olanlarla samimî ittifak etmek, belki Hıristiyanların hakikî dindar ruhanîleriyle dahi, medar-ı ihtilâf noktaları muvakkaten medar-ı münakaşa ve niza etmeyerek, müşterek düşmanları olan mütecaviz dinsizlere karşı ittifaka muhtaçtırlar.” (Lem’alar, Yirminci Lem’a, Hâşiye, s. 264)

Kendisini “dünyanın jandarması” olarak gören ABD’nin dışişleri bakanına karşı; hem de İsrail’de ikamet ederek böyle seslenmek cesurca bir tavır değil mi? Hem de İslâmî bir tavır olan “hak ve adalet”i hatırlatmış olması ayrıca önemli değil mi? 

“Halklara şiddet ve baskı uygulayan zalimlerin yanında değil; mazlumların, acı çekenlerin, işkence görenlerin yanında yer al”ın çağrısı kişilerden ve devirlerden bağımsız olarak herkes ve her zaman için geçerli bir çağrı değil mi?

Bu çağrılar artmalı, bu çağrıları dile getirenler el ele vermeli ki dünya huzura ve sükûna kavuşsun. Her zaman ifade edildiği üzere “insanlık, fıtrat ve insaniyet” galip gelecek; dünyayı kavuran haksızlığı, zulmü, hukuksuzluğu yenecek ve yenmeye de başladı gibi görünüyor inşallah.