O kamu kurumunun ya da belediyenin yöneticilerini ve yemek imalatında çalışanları tebrik etmiş ya da eleştirmiş olur. 

O gurmenin bu tebrikini duyanlar, “Uzmanı da ‘iyi’ dedi, artık biz o yemekhaneden ya da aşevinden yemek yemeye devam edelim” diyebilir.

Ya da bu eleştiriyi duyanlar yemeklerini o kamu kurumu yerine özel sektördeki başka alternatiflerinden yiyebilir.

Böylece özel sektör bu işten zarar görebilir ya da fayda elde edebilir. 

Ama hiç kimse “Kamu hizmeti kuruluşları ile özel sektör arasındaki rekabet düzeni bozuldu, ceza verelim” diye düşünmeye kalkmaz. 

Zira böyle bir rekabet alanı ya da rekabet düzeni yok.

Hatta o damakçı, belediyelerin aşevlerinde verilen hizmetlerin damak kalitesini test edip puanlayıp başkanların partilerini de bildirerek yayınlasa yine rekabeti bozmuş olmaz. 

Sadece siyasî eleştiri ve övgü yapmış olur. 

Bu eleştiri ya da övgü suç olur mu? 

Siyaset yapmak suç değilse, hayır. 

Bu işin ve siyasetin, özel sektörün rekabet kurallarına ve bu arada reklam kurallarına uygun çalışıp çalışmadığını denetlemekle görevli Ticaret Bakanlığını ilgilendiren bir yönü var mıdır? Hayır. 

Ticaret Bakanlığı Siyaset Bakanlığı ise o başka mesele.

***

Şimdi sıkı durun… 

Ticaret Bakanlığı Basın Müşaviri Fatih Uysan geçen gün şöyle bir açıklama yapmış:

“10.02.2025 tarihli CİMER başvurusunda; Vedat MİLOR’un Youtube kanalında 04.01.2025 tarihinde yayınlanan ‘40 Liraya 4 çeşit yemek: Bu fiyat gerçek mi?’ başlıklı videoda ‘İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ bünyesinde faaliyet gösteren ‘Kent Lokantası’ isimli işletmenin örtülü reklamının yapıldığı iddia edilmiştir. 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 61 inci maddesi ile Örtülü Reklam yapılması yasaklanmış olup, … Vedat MİLOR’dan … gelecek cevap ile birlikte dosya Reklam Kurulu’nda görüşülerek karar bağlanacaktır. Kamuoyuna saygıyla duyurulur.”

Anladınız. Bu iş tam bir acemi bürokrat işgüzarlığı. Belediyenin aşevlerini rekabet piyasasına dahil “lokanta” zanneden bu işgüzarın, hatasını kamuoyuna saygı duya duya duyuran bir bürokrat olması hafifletici bir sebep sayılabilir. Ama hatasını görmemizi ve göstermemizi engellemez.

Zira -uzmanlığımızı azıcık konuşturmuş olacağız, ama affola- Tüketici Kanununun 60/4. maddesinin tarif ettiği “örtülü reklam” bir ticariî reklam türüdür ve “ticarî reklam” o Kanunda şöyle tarif edilmiş:

“Ticarî reklam, ticaret, iş, zanaat veya bir meslekle bağlantılı olarak; … ikna etmek amacıyla reklam verenler tarafından herhangi bir mecrada yazılı, görsel, işitsel ve benzeri yollarla gerçekleştirilen pazarlama iletişimi niteliğindeki duyurulardır.”

Yani kamu hizmeti ticaret değildir ve ticaret yoksa reklam filan da yoktur. Reklam yoksa örtülüsü de olmaz. 

Ticaret Bakanı ve işletme iktisadı profesörü Dr. Ömer Bolat elbette bu işin uzmanıdır ve vakit bulduğunda ilk fırsatta o ilgilileri hizaya çekip gereken dersleri hakkıyla verecektir. 

Biz o işgüzar bürokratlara başka bir genel şikâyeti bildirelim de gereğini yapıversinler: 

Yakın zaman önce, adı bizde saklı bir siyasetçi, ikisi de özel sektörde ve rekabet halinde olan bazı gıda kooperatiflerini bazı gıda şirketlerine karşı alenen desteklemiş ve rekabet düzenini acccayip bozmuştu. 

Artık o ilgililer “görmedik, duymadık, şikâyet eden olmadı” diyemezler. İsterlerse ismini de veririz.

Varsaysınlar ki cimcimer’e yazdık!