Bu paylaşım, ateşkese giden yolda, İsrail ve Hamas’ın durumunu ortaya koyması açısından önemli. 7 Ekim’den bu yana Gazze’de hayatını kaybeden 50 bin insan var. El Kassam Tugayı’nın mücahid kaybı ise belli değil. İsmail Haniye ve Yahya Sinwar en önemli iki büyük kayıp. Bu süreçte Gazze’de büyük direniş gerçekleşti, ama bedeli çok ağır oldu. İsrail’in, ABD ve AB’yi arkasında almasına rağmen, yenilmezlik algısı değişti. İsrail için savaşın maliyeti; 42 milyar dolar, 840 askerin ölmesi ve 14 bin askerin yaralanması şeklinde açıklandı. Oysa Gazze harap oldu ve 50 bin insan şehit oldu. 20 Ocak 2025 tarihinde bu şartlarda ateşkese ve esir değişimine uyanıldı. Hamas tarafından bırakılan esirler akşam saatlerinde ajanslara yansımıştı. Ofer Hapishanesi’nde tutulan Filistinli esirlerin serbest bırakılma görüntüleri ise, sabah saatlerinde ajanslarda, “90 kişi serbest bırakıldı” şeklinde verildi. 1 İsrailli esire 30 Filistinli esir... UN kontrolünde Ramallah’a getirilen esirler aileleri ile buluştular. Sabah oğlum ateşkesi sordu, ben de “90 Filistinliyi İsrail serbest bıraktı” dedim, cevap müthişti: “Biz kaç kişiyi bıraktık?” Oğlumun “Biz kaç kişiyi bıraktık?” demesi çok önemli bir soru ve Filistin’i kendisinden bir parça olarak görmesiydi. Filistin halkı ile bizi birbirimize bağlayan tek şey İslâm’dı. Müslüman olan kardeşlerimizi “Biz” olarak görüyorduk.

Gazze topraklarında, bunca katliam ve yokluklara rağmen, Hamas’ın elindeki esirlerde, herhangi bir sağlık problemlerinin olmaması, morallerinin iyi olması, kilo kayıplarının olmaması, etrafa samimiyetle gülücükler atmaları gözlendi ve bu şekilde servis edilmişti. Filistin bunca zulme ve soykırıma uğramasına rağmen, bu davranışları insanlık onurunu korumak adına idi. Tebrik edilmeyi hak ettiler. Bu tutum dünya medyası için önemli diplomatik bir durumun servis edilmesi olarak görüldü. Hamas’ın yıkılmadık ayaktayız görüntüsü ve duruşu yansıtılıyordu.

Gazze’nin yıkık-dökük, harabe sokaklarında esir değişimi için toplanan insanların tavırları ilginçti. Gazze’de hayatta kalabilmiş insanlar, imanı kuvvetli gençler ve sivil halkın sevgisi, iman gücü ile birleşen esir takası servis ediliyordu dünyaya. Servis edilen bu görüntü, Hamas’ın bu güne kadar bir çok insanın şehit olmasına, yerlerinden yurtlarından edilmesine sebebiyet veren 7 Ekim saldırısı âdeta unutulmuş, muhteşem güzel bir hareket şeklinde dünyaya gösteriliyordu. Gazze halkı. Tüm bu gelişmeleri izlerken duygulandım, İslam’ın güzelliğini, imanın kuvvetini, esirlere nasıl davrandıklarını dünya görmüştü. Bu hareket, İslam’a ilgiyi arttıracaktır. 

Gazze’de soykırıma uğramış kardeşlerimizin gözlerinin içinin gülmesi, “Elhamdülillah” nidaları takdire şayandı. Şükrün en güzel şeklini, tüm olumsuzluklara rağmen gösteriyorlardı. Bu tavır İsrail’in canını gerçekten çok sıkmışa benziyordu, ki Batı Şeri’a da 60 Filistinliyi akşam vakti tutukluyordu. Candace Owens çok haklı idi çünkü İsrail’in soykırımı tescilleniyordu.

İsrail hapishanelerinde tutulan Filistinli gençlerin aşırı kilo kayıpları, bir deri bir kemik görüntüleri, gözlerinde yapılan zulümler, baskılar, tehditler ve işkencelerin yansımaları, ruh dünyalarının kapanması, hayata küsmeleri, gözlerinin korkudan âdeta yerinden fırlayacak şekildeki görüntüleri, gülmeyi unutan yapıları servis ediliyordu. Dünyadaki insanlar serbest bırakılan esirlerdeki bu iki görüntüyü hafızalarına kazıdılar, İsrail’in zulüm ve işkencelerini çok iyi gördüler ve görmeye de devam ediyorlar. İlk ateşkeste İslâm adına güzel gelişmeler olmuştu, bu sahnelerden sonra çok daha büyük değişim ve gelişim olacaktır kanaatindeyim. Hak, hukuk ve adalet mutlaka galip gelecektir. Müsbet hareketin sonuçları, İslâm’ın güzelliği ile buluşacaktır.