Zira en büyük sermayemiz olan ömrümüzün ne zaman sona ereceğini bilmiyoruz. Bu sebeple paha biçilemez bu günlerin kıymetini bilmeliyiz. Çünkü âhireti kazanmak için bu son fırsatımız olabilir. Peki, bu fırsatı kaçırmamak için neler yapacağız?

Öncelikle bu mübarek günleri âhirete müteveccih olacak şekilde yaşamaya niyetimizi almalıyız. Bizi ibadetlerimizden, evrad ve ezkârlarımızdan alıkoyacak malayani işlerden uzak durmalıyız. Bilhassa televizyon ve sosyal medya mecralarından-nefsimize ağır gelse de-uzak durmaya azamî gayret etmeliyiz. Çünkü her saatimiz bir gün ibâdet hükmüne geçebilecek kıymettedir. 

Evet, bu güzel niyetimizin ardından mümkünse evimizin bir odasını veyahut müsait bir köşesini mescidimiz yapalım. Seccademiz orada her dâim serili olsun, Kur’ân başta olmak üzere okuyacağımız evrad ve ezkârlar da bu köşede dursun. Ölüm ansızın gelmeden her gün gidelim mescidimize, kapanalım secdeye. Evvelâ mânen temizlenelim. Yani samimî bir şekilde Cenâb-ı Hakk’a yönelelim. Onun af û mağfiretine sığınarak tövbe-istiğfar edelim. Sakın ha “Tövbe etmeye yüzüm yok!” demeyiniz. Çünkü Onun dergâhından başka gidecek yerimiz yok! Kime gidelim, kimden medet dileyelim?

Bu mânevî temizliğin ardından neler yapabileceğimize değinelim. Bu kudsî gün ve gecelerde farz ve vacip olan ibâdetlerin yanı sıra nafile ibâdetlere ayrı bir hassasiyet gösterebiliriz. Haftada bir tesbih namazı, her akşam namazından sonra evvabin namazı, şartlar müsaitse her sabah duha (kuşluk) namazı kılabiliriz. Sıhhatimiz yerindeyse eğer Ramazan ayı gelmeden haftada üç-dört gün oruç tutabiliriz.

Bu günlerde Kur’ân, evrad ve ezkârlarımızı devamlı okumaya çalışalım. Az da olsa devamlı olması çok önemli. Zira amellerin en üstünü az da olsa devamlı olandır. Bu yüzden her gün Kur’ân-ı Kerim’den en az bir hizb, Hizbü’l-Kurân’dan iki-üç sûre, Hizbü’l-Hakâikı’n-Nûriye’den (Büyük Cevşen) bir bölüm, Celcelûtiye ve Hizbu’n-Nuriye’den bir-iki sayfa ve mutlaka Risale-i Nur’dan birkaç sayfa okuyalım.

Evet, evrad ve ezkârlarla birlikte Risale-i Nur okumamızı da aksatmayalım. Risale-i Nur’un okunması îmanımızı kuvvetlendirecek ve ibâdetlerimizi şevkle yapmamıza vesile olacaktır. Bediüzzaman Hazretleri (ra) “İnşâallah, Kur’ân’a ait mesâille iştigal, bir nevî mânevî mütefekkirâne Kur’ân okumak hükmündedir. Hem ibâdet, hem ilim, hem marifet, hem tefekkür, hem kıraat-i Kur’ân mânâları Risâlelerin istinsah ve mütalâalarında vardır itikadındayız.” Buyurarak Risale-i Nur okumanın ne derece önemli olduğunu bizlere bildirmiştir.

Hem, elimizden geldiği kadar Peygamber Efendimizin (asm) sünnet-i seniyyesine de ittiba etmeliyiz. Sünnet-i seniyyeyi hayatımızın her ânına yerleştirip yaşamaya çalışalım. Böylelikle günlük âdetlerimizi de o ölçüde ibâdete ve hayrata çevirebiliriz. Bu sayede fânî ve kısa olan ömrümüzü bâkîye tebdil edebiliriz.

Evet, zaman çok çabuk geçiyor. Üç aylardan Recep ayı bitti bile. Geriye Şaban ve Ramazan ayı kaldı. Bu aylar da bitmeden evvel kıymetini bilelim inşâallah. Çünkü bu son fırsatımız olabilir!