maddeten ayn› tarihiyle gösterip, bir lem’a-i i’caz›n› gös-
teriyor.
1
p
äÉn
ëp
dÉ°s
üdG Gƒo
?p
ªn
Yn
h Gƒo
æn
e'
G n
øj/
òs
dG s
’p
G
âhirdeki
ä
,
?
befl say›l›r. fiedde say›l›r ise, makam-› cifrisi bin üç yüz el-
li sekiz ve dokuz olan bu senenin ve gelecek senenin ay-
n› tarihini göstermekle o hasaretlerden, bahusus manevî
hasaretlerden kurtulman›n çare-i yegânesi iman ve
a’mal-i saliha oldu¤u gibi; ve mefhum-i muhalifiyle o ha-
saretin de sebeb-i yegânesi küfür ve küfran, flükürsüzlük,
yani imans›zl›k, f›sk ve sefahet oldu¤unu gösterdi. Sure-i
p
ôr
°ün
©r
dGn
h
’›n azamet ve kudsiyetini ve k›sal›¤›yla beraber
gayet genifl ve uzun hakaik›n hazinesi oldu¤unu tasdik
ederek, Cenab-› Hakka flükrettik.
Evet, âlem-i ‹slâm›n bu asr›n hasareti olan bu dehfletli
‹kinci Harb-i Umumîden kurtulmas›n›n sebebi, Kur’ân’-
dan gelen iman ve a’mal-i saliha oldu¤u gibi; fakirlere
gelen ac› açl›k ve kaht›n sebebi, orucun tatl› açl›¤›n› çek-
medikleri; ve zenginlere gelen hasarat ve zayiat›n sebebi
de, zekât yerinde ihtikâr etmeleridir. Ve Anadolu’nun bir
meydan-› harp olmamas›n›n sebebi,
2
Gƒo
æn
e'
G n
øj/
òs
dG s
’p
G
keli-
me-i kudsiyesinin hakikatini fevkalâde bir surette yüz bin
insanlar›n kalplerine tahkiki bir tarzda ders veren Risa-
le-i Nur oldu¤unu, pek çok emarelerle ve flakirtlerinden
binler ehl-i hakikat ve dikkatin kanaatleri ispat eder.
‚è
ahir:
en son, en sondaki.
âlem-i ‹slâm:
‹slâm âlemi, ‹slâm
dünyas›.
a'mal-i saliha:
salih ameller, Al-
lah'›n r›zas›na uygun yap›lm›fl iyi
ve hay›rl› ifller.
azamet:
büyüklük, ululuk, yüce-
lik.
bahusus:
hususiyetle, en çok, he-
le.
Cenab-› Hak:
Allah.
çare-i yegâne:
tek çare, tek ç›kar
yol.
ehl-i hakikat ve dikkat:
hakikati
arzulayanlar, gerçe¤i bulup onun
peflinden gidenler, Allah adamlar›
ile dikkat sahipleri.
emare:
alâmet, niflan, eser, ipucu,
belirti, karine.
fevkalâde:
çok güzel, çok iyi, çok
üstün.
f›sk:
hak yoldan veya hak yolun-
dan ç›kma, Allah'a karfl› isyan et-
me.
hakaik:
hakikatler, do¤rular, ger-
çekler.
hakikat:
gerçek, as›l, esas.
Harb-i Umumî:
genel harp, umu-
mî savafl.
hasarat:
zararlar, ziyanlar.
hasaret:
hasar, zarar, ziyan.
hazine:
zengin ve de¤erli kaynak.
ihtikâr:
fazladan kazanç sa¤la-
mak amac›yla, hayat için zarurî
olan ihtiyaç maddelerini sat›n al›p
fiyat› arts›n diye k›rk gün veya
daha fazla bir süre saklama.
iman:
inanma, inanç, itikat, tas-
dik.
ispat:
delil ve flahit göstererek
do¤ruyu ortaya koyma, do¤ruyu
delillerle gösterme.
kaht:
k›tl›k sebebiyle meydana
gelen açl›k.
kanaat:
görüfl, fikir.
kelime-i kudsiye:
yüce, kudsî
söz.
kudsiyet:
kutsall›k, mukaddeslik,
azizlik.
küfran:
iyilik bilmeme, görülen
iyili¤i unutma, nankörlük.
küfür:
Allah'›n varl›¤›na, birli¤ine
inanmama, Ona yak›flmayacak s›-
fatlar yükleme.
lem'a-i i'caz:
acze düflüren par›l-
t›, mu'cizelik par›lt›s›.
maddeten:
maddî olarak.
makam-› cifrî:
cifre ait makam,
cifir hesab›na göre ulafl›lan neti-
ce, say› de¤eri.
manevî:
madde d›fl› olan, maddî
olmayan, manaya ait.
mefhum-› muhalif:
bir sözde biz-
zat kast edilen manan›n tersin-
den anlafl›lan, z›t anlam.
meydan-› harp:
harp meydan›,
savafl meydan›, savafl alan›.
müstesna:
ayr› tutularak, hariç,
ayr›k.
sebeb-i yegâne:
tek sebep.
sefahet:
zevk, e¤lence ve ya-
sak fleylere düflkünlük, sefih-
lik.
suret:
biçim, flekil, tarz.
flakirt:
talebe, ö¤renci.
fledde:
Arapça ve Farsçada iki
defa okunmas› gereken bir
harfin üzerine konulan ve o
harfi iki defa okutan iflaret.
flükür:
Allah'›n verdi¤i nimet-
ler karfl›s›nda elhamdülillah
deme, Allah'a dil ile hamd et-
me.
tahkikî:
tahkikle alâkal›, tah-
kike ait, araflt›rma, inceleme
ile ilgili,.
tarz:
suret, biçim, flekil.
tasdik:
do¤rulu¤unu kabul
etme, do¤rulama, gerçekli¤ini
kabul etme.
zayiat:
zarar ve ziyan.
zekât:
‹slâm›n befl flart›ndan
biri olan, mal ve paran›n pak-
l›¤›n› ve helâlli¤ini sa¤lamak
üzere, Allah için mal›n belli
bir k›sm›n›n her y›l zekât veri-
lebilecek kimselere da¤›t›l-
mas›.
1.
Ancak iman eden, güzel ifller yapanlar müstesna (Asr Suresi: 3.)
2.
‹man edenler müstesna. (Asr Suresi: 3.)
492 |
BED‹ÜZZAMAN SA‹D NURSÎ
K
ASTAMONU
H
AYATI
