Üstad›m, kendisi Nur ism-i celîline mazhard›r. Bu
ism-i flerif, kendileri hakk›nda bir ism-i azamd›r. Kendi
karyesinin ad› Nurs, validesinin ismi Nuriye, Kadirî üsta-
d›n›n ismi Nureddin, Nakflî üstad›n›n ismi Seyyid Nur
Mehmed, Kur’ân üstatlar›ndan Haf›z Nuri, hizmet-i
Kur’âniyede hususî imam› Zinnureyn, fikrini ve kalbini
tenvir eden ayet-i Nur olmas› ve müflkül mesailini izaha
vas›ta olan nur temsilât› gayet k›ymettard›r. Resailin
mecmuuna “Risale-i Nur” tesmiyesi, Nur ismi onun hak-
k›nda ism-i azam oldu¤unu teyit etmektedir. “Risale-i
Nur” adl› harika telifat›n›n bir k›sm› Arabî olmakla bera-
ber, Risale-i Nur eczalar› flimdiye kadar yüz on dokuza
bali¤ olmufltur.
(HAfi‹YE)
Her bir risale kendi mevzuunda
harikad›r. Gayet yüksek olmakla beraber “Onuncu Söz”
ismiyle ifltihar eden, haflre ait olan risalesi pek harikad›r,
camidir. Ulemaca s›rf naklî olan haflri ve neflri, gayet
kuvvetli ve kat’î delâil-i akliye ile ispat etmifltir. Onunla
çoklar› iman›n› kurtarm›fl,
1
Gk
Qƒo
f n
ôn
ªn
? r
dGn
h k
AÉn
«°p
V ¢n
ùr
ªs
°ûdG n
?n
©n
L i/
ò s
dG n
ƒo
g
ayetinin s›rr›yla diyebilirim ki
:
Risale-i Nur, bir kamer-i
marifettir ki, flems-i hakikat olan Kur’ân-› Mu’cizülbe-
yan’dan nurunu istifaza eylemifl ki,
2
¢p
ùr
ªs
°ûdG n
øp
e l
OÉn
Øn
à°r
ùo
e p
ôn
ªn
? r
dG o
Qƒo
f
olan meflhur kaziye-i felekiyeye mâsadak olmufltur. Hem
diyebilirim ki
:
Üstad›m, Kur’ân hakk›nda bir kamer
TAR‹HÇE-‹ HAYATI
| 331
B
ARLA
H
AYATI
Hakk›n büyüklü¤ü ve kudretiyle
her fleyi hükmüne boyun e¤dir-
di¤ini ifade eden ismi.
ism-i flerif:
flerefli isim.
istifaza:
feyz alma, feyz bulma,
feyizlenme.
ifltihar:
meflhur olma, flöhret bul-
ma, flöhret kazanma, tan›nma, ün
salma.
Kadirî:
Abdülkadir-i Geylânî haz-
retlerinin yolunda olan, onun
tarikatine mensup olan.
karye:
köy.
kat’î:
kesip atan, flüpheye ve
tereddüde mahal b›rakmayan,
kesin, flüphesiz.
kaziye-i felekiye:
astronomi ile
ilgili hüküm.
k›ymettar:
k›ymetli, de¤erli,
pahal›.
Kur’ân-› Mu’cizü’l-Beyan:
aç›k-
lamalar›yla ak›llar› benzerini yap-
maktan âciz b›rakan Kur’ân-›
Kerîm; beyan› befler takatinin
haricinde olan Kur’ân-› Kerîm.
mazhar:
nail olma, flereflenme,
kavuflma; nail olmufl, eriflmifl,
kavuflmufl.
mecmu:
toplam, tüm.
mesail:
meseleler.
mevzu:
ele al›nan, üzerinde
durulan husus, bahis, konu.
müflkül:
güç, zor, çetin.
naklî:
nakil ve rivayete dayanan,
anlat›ma dayanan, nakil ile ö¤-
renilen; akla dayanmayan.
Nakflî:
Hz. fiah-› Nakflibend’in kur-
du¤u tarikat ve bu tarikata men-
sup olan.
neflr:
k›yamet günü bütün ölü-
lerin dirilmesi.
nur:
ayd›nl›k, par›lt›, parlakl›k,
ziya, ›fl›k, flule.
resail:
risaleler.
s›rf:
tamam›yla, büsbütün, bafl-
tan afla¤›.
flems-i hakikat:
hakikat günefli,
gerçe¤in parlakl›¤›.
telifât:
telifler.
temsilât:
temsiller, örnekler.
tenvir:
nurland›rma, ayd›nlatma,
›fl›kland›rma.
tesmiye:
isimlendirme, ad ver-
me.
teyit:
do¤rulama, do¤ru ç›karma,
destekleme.
ulema:
âlimler, bilginler, ilim
sahipleri.
üstat:
ö¤retici; muallim, ö¤ret-
men, usta, sanatkâr.
valide:
ana, anne.
vas›ta:
arac›.
1.
Günefli bir ›fl›k, ay› bir nur yapan Odur. (Yunus Suresi: 5.)
2.
Ay ›fl›¤›n› güneflten almaktad›r.
HAfi‹YE
:
fiimdi yüz otuza bali¤ olmufltur.
ait:
bir kimse veya bir fleyle
ilgili olan.
Arabî:
Arapçaya ait, Arap dili
ile ilgili.
ayet-i Nur:
Nur ayeti; Nur
Suresi 35. ayet.
bali¤:
eriflmifl, vas›l olmufl,
belli bir dereceyi bulmufl,
yetiflmifl.
cami:
ihtiva eden, kaplayan.
delâil-i akliye:
ak›l ile bulu-
nan deliller, akla ait deliller,
ak›lla anlafl›labilen deliller.
ecza:
cüz’ler, parçalar, k›s›m-
lar.
fikir:
ak›l, haf›za.
haflr:
k›yametten sonra
bütün insanlar›n bir yere top-
lanmalar›, Allah’›n, ölüleri
diriltip mahflere ç›karmas›,
k›yamet.
hizmet-i Kur’âniye:
Kur’ân’›n
hizmeti.
hususî:
bir fleye, bir kifliye, bir
yere has olan, herkese âid ol-
mayan, özel.
imam:
önde ve ileride olan,
delil, rehber.
ism-i âzam:
en büyük isim.
ism-i celîl:
Celîl ismi, Cenab-›
