1168 |
BED‹ÜZZAMAN SA‹D NURSÎ
fi
AHIS
B
‹LG‹LER‹
kadar yay›lm›flt›r. Devleti yönetirken adaleti öncelikle kendisi icra etmifltir ve davalara bizzat ba-
karak neticelendirmifltir. Hz. Davud (a.s.) Hz. Süleyman’›n (a.s.) babas›d›r. Hz. Davud’a (a.s.) mu’cize
olarak eliyle demiri hamur gibi yumuflat›p flekillendirmek özelli¤i verilmifltir. Bununla birlikte Hz.
Davud, (a.s.) kendisine ihsan edilen güzel ve etkili sesiyle de bilinmektedir. O, Zebur-› fierif’i okur-
ken bütün mahlûkat›n onunla birlikte Cenab-› Hakk› tesbihe bafllayacak derecede kendinden geç-
ti¤i rivayetler aras›ndad›r. Hz. Davud’un (a.s.) m.ö.1010 tarihinde vefat etti¤i nakledilir. Kendisinden
sonra maddî ve manevî saltanat›n›, o¤lu olan Hz. Süleyman (a.s.) devam ettirmifltir.
DECCAL:
Hadis-i fleriflerde ahirzamanda meydana ç›k›p insanl›k âleminde fitne ve fesada se-
bep olaca¤› belirtilen din düflman› flah›st›r. K›yametin büyük alâmetlerinden olan Deccal, kendisi-
ne tâbi olanlarla birlikte bütün semavî dinlere karfl› mücadele ederek onlar› ortadan kald›rmaya
çal›flacakt›r. Sahip oldu¤u tüm güç ve imkânlara ra¤men bu amac›na ulaflamayacak olan Deccal
ve onun yaymaya çal›flt›¤› dinsizlik fikri, Hazret-i ‹sa taraf›ndan öldürülecektir.
DOKTOR DUZ‹ (1820-1883)(RE‹NHART P‹ETER ANNE DOZY):
Ülkemizde Doktor Duzi olarak
tan›nan, Risale-i Nur’da, ‹slâmiyet ve Kur’ân aleyhindeki yaz›lar›ndan dolay› ismi an›lan, Hollanda-
l› flarkiyatç›, Güney Fransa’dan Leiden’e göç eden, Protestan mezhebine mensup bir ailenin çocu-
¤udur. ‹slâm tarihi ve Kur’ân-› Kerîm hakk›nda yazm›fl bulundu¤u kitaplar›ndaki hakaretlerinden
ötürü, ‹slâm dünyas›nda hakl› bir infiale ve öfkeye sebep olan ve Müslümanlar›n nefretini celp
eden kimli¤iyle tan›nmaktad›r.
— E —
EBU BEK‹R (R.A.):
‹lk Müslümanlardan olup, Hulefa-i Raflidîn’in birincisidir. Ad›, Ebu Bekir Ab-
dullah bin Ebî Kuhafe Osman b.amir el-Kureyfli et-Teymî’dir. Fil Vakas›ndan üç y›l kadar sonra
Mekke’de do¤du. Annesi Ümmü’l Hayr Selma bint Sahr, Mekke döneminde; babas› Ebu Kuhafe,
Mekke fethinden hemen sonra Müslüman olmufltur. Cahiliye döneminde Abdü’l-Kâbe olan ad›n›n
Müslüman olduktan sonra Hz. Peygamber taraf›ndan Abdullah olarak de¤ifltirildi¤i rivayet edilir.
Birçok lakab› vard›r, ancak onun en meflhur lakab› S›dd›k’t›r. Bu lakap kendisine Miraç olay›n› hiç
tereddüt etmeden kabul etti¤i için bizzat Resul-i Ekrem taraf›ndan verilmifl ve onunla flöhret bul-
mufltur. Mekke’de ilk dönemde onun vas›tas›yla birçok kimse Müslüman olmufltur. Ticaretle u¤-
raflan Ebu Bekir Mekke döneminde Kureyflli müflriklerin iflkencelerine maruz kalan birçok Müslü-
man› büyük bedeller ödeyerek hürriyetine kavuflturmufltur. Hicrette Hz. Peygambere arkadafll›k
etmifl, birlikte Medine’ye hicret etmifllerdir. Hz. Peygamberin kumandanl›¤›n› yapt›¤› bütün savafl-
lara kat›lm›fl, Hudeybiye ve Veda Hacc›nda bulunmufltur. Resulullah›n vefat›ndan sonra Müslü-
manlarca halifeli¤e seçilerek ‹slâm tarihinin ilk halifesi olmufltur. ‹ki y›l kadar bu makamda Müs-
lümanlar›n bafl›nda kalm›fl ve Hicrî 13 y›l›nda Medine’de vefat etmifltir. Hz. Ebu Bekir, Resul-i Ek-
rem’in yan›na defnedilmifltir.
EBU CEHIL:
“Cehalet babas›” demek olan bu kelime, Hazret-i Resul-i Ekrem (a.s.m.) zaman›n-
da, mu’cizeleri ve çok delilleri ve Peygamber Aleyhissalâtü Vesselâm› gördü¤ü halde iman etme-
yen din düflman› puta tapan gururlu bir müflrikin lakab›d›r. Bedir Gazas›nda öldürüldü.
EBU DAVUD:
Büyük hadis âlimidir. Kütüb-u Sitte’den biri olan “Sünen”in müellifidir. Hadisleri
toplarken çok titiz davranm›flt›r. ‹lim ö¤renmek maksad›yla çok say›da flehir ve memleketi dola-
flarak muhtelif âlimlerin ilminden istifa etme yoluna gitmifltir. Bilgisini sa¤lamlaflt›rmak için bulun-
du¤u flehirlerde uzun süre ikamet etmifltir. Ahmed bin Hanbel’in de ilim meclislerine kat›larak on-
dan istifade etmifltir. Elefltirilen kiflilerle ilgili olarak sa¤lam deliller istedi¤i gibi, yanl›fl›n› gördü¤ü
kiflileri de yüzlerine karfl› elefltirmekten çekinmemifltir. Hadis ilminde otorite olup, Risale-i Nur’da,
“sad›k imam” olarak vas›fland›r›lmakta ve eserine ald›¤› baz› hadislerden nakiller yap›lmaktad›r.
Künyesi Ebu Davud Süleyman bin el-Efl’as bin ‹shak es-Sicistanî el-Ezdî fleklindedir.
