Sonra iflittim, bu ism-i mübare¤i baz mübarek zevat
(Süheyl Pafla ve fieyh Sadk gibi zatlar), daha basit ve srf
ibadete ve sünnet-i seniyeye tebaiyete nakletmifller. Ve o
siyasî cemiyetten kat- alâka ettiler. Siyasete karflmaya-
caklar. Lâkin tekrar korktum, dedim: Bu isim umumun
hakkdr, tahsis ve tahdit kabul etmez. Ben nasl ki din-
dar müteaddit cemiyete bir cihetle mensubum. Zira mak-
satlarn bir gördüm. Kezalik, o ism-i mübare¤e intisap
ettim. Lâkin tarif etti¤im ve dahil oldu¤um ttihad- Mu-
hammedînin (a.s.m.) tarifi budur ki:
fiarktan garba, cenuptan flimale uzanan bir silsile-i nu-
ranî ile merbut bir dairedir. Dahil olanlar da bu zamanda
üç yüz milyondan ziyadedir. Bu ittihadn cihetülvahdeti
ve irtibat, tevhid-i lâhîdir. Peyman ve yemini, imandr.
Müntesipleri, kalûbelâdan dahil olan umum müminler-
dir. Defter-i esmalar da Levh-i Mahfuzdur. Bu ittihadn
naflir-i efkâr, umum kütüb-i slâmiyedir. Günlük gazete-
leri de, ilâ-i kelimetullah hedef-i maksat eden umum di-
nî gazetelerdir. Kulüp ve encümenleri, cami ve mescitler-
dir ve dinî medreseler ve zikirhanelerdir. Merkezi de Ha-
remeyn-i fierifeyndir. Böyle cemiyetin reisi, Fahr-i
Âlemdir (a.s.m.). Ve mesle¤i, herkes kendi nefsiyle mü-
cahede, yani ahlâk- Ahmediye (a.s.m.) ile tahallûk ve
sünnet-i Nebeviyeyi ihya ve baflkalara da muhabbet ve
e¤er zarar etmezse nasihat etmektir. Bu ittihadn ni-
zamnamesi sünnet-i Nebeviye ve kanunnamesi evamir
ve nevahî-i fleriyedir. Ve klçlar da berahin-i katadr. Zi-
ra
medenîlere galebe çalmak ikna iledir, icbar ile de¤ildir.
TARHÇE- HAYATI
| 105
LK
H
AYATI
kanunname:
kanun metni.
kat- alâka:
alakay kesmek.
kütüb
-i
slâmiye:
slâmî kitaplar.
Levh-i Mahfuz:
olmufl ve olacak
herfleyin yazl bulundu¤u kader
levhas.
maksat:
ana fikir; kastedilmifl, is-
tenilen fley.
medenî:
faziletli, terbiyeli, kibar;
flehirde oturan.
medrese:
slâm tarihi boyunca
üniversite seviyesinde e¤itim ya-
plan müessese.
mensup:
ba¤l, ait.
merbut:
ba¤l.
muhabbet:
sevgi, sevmek.
mübarek:
lâhî hayrn bulundu¤u
fley, bereketlenmifl, u¤urlu, hayr-
l.
mücahede:
cihad etme, çarpfl-
ma, savafl.
müntesip:
ba¤l, mensup.
müteaddit:
ayr ayr, birkaç, çeflit
çeflit.
nakil:
nakleden, taflyan.
nasihat:
ö¤üt.
naflir-i efkâr:
fikirleri neflreden,
yayan.
nefis:
menfaatli her fleyi elde et-
mek isteyen flehvet, zararl gör-
dü¤ü herfleyi uzaklafltrmak iste-
yen gadap duygularnn kayna¤;
yaratlflla verilmifl olan arzu ve is-
tekler, meyiller, bedenin hissî is-
tekleri; can, kifli, öz varlk; bir fle-
yin zat olan, kendisi.
nevahi-i fleriye:
fleriatn getirdi¤i
yasaklar.
nizamname:
tüzük metni. lgili
yerlere bildirilen resmî hükümler.
peyman:
ahd, yemin.
reis:
baflkan.
silsile-i nuranî:
nurânî silsile, soy.
sünnet-i Nebeviye:
Peygamberi-
mizin (a.s.m.) söz ve hareketleri.
sünnet-i seniye:
Peygamber
Efendimizin (a.s.m.) yüce sünneti.
fiark:
do¤u.
flimal:
kuzey.
tahallûk:
ahlâklanmak.
tahdit:
snrlama.
tahsis:
belli bir maksat için kul-
lanma, bir kimse veya fley için
ayrmak, birfleye özel klma.
tebaiyet:
uyma, tâbî olma, ba¤-
lanma.
tevhid-i lâhî:
Allahn birli¤ine
iman ve ondan baflka ilâh olma-
d¤n tasdik etme.
umum:
hep, bütün, cümle, her-
kes.
zat:
kendi, asl.
zevat:
zatlar, kifliler.
zikirhane:
Allahn zikredildi¤i
yer.
ahlâk- Ahmediye:
Peygam-
berimizin (a.s.m.) ahlâk.
berahin-i kàta:
kati bürhan-
lar, deliller.
cemiyet:
topluluk, birlik, he-
yet.
cenup:
güney.
cihet:
yön, taraf; vesile, se-
bep, bahâne.
cihetül-vahdet:
birlik yönü.
defter-i esma:
isimler defteri.
encümen:
meclis, komisyon.
fiura.
evamir:
emirler, kànunlar.
Fahr-i Âlem:
âlemin kendi-
siyle övündü¤ü Peygamberi-
miz (a.s.m.).
galebe:
üstün gelmek, yen-
mek, bozmak, çokluk.
garp:
bat.
hedef-i maksat:
maksat ve
hedef.
ibadet:
kulluk vazifesi.
icbar:
zoraki, zorlama.
ihya:
diriltme, hayat verme.
ikna:
inandrmak, râz etmek.
ilâ-i kelimetullah:
Allahn is-
mini, davâsn yüceltmek,
yaymak.
intisap:
ba¤lanma, emrine
girme, mâiyetine girme.
irtibat:
ba¤lanmak, rabtedil-
mek.
ittihad:
birlik.
ttihad- Muhammedî:
Sü-
heyl Pafla, Mehmed Sadk, Fe-
rik Rza Pafla, Dervifl Vahdeti
ve arkadafllar tarafndan 5
Nisan 1909 tarihinde stan-
bulda kurulan cemiyetin ad.
kalû belâ:
(ruhlar) evet dedi-
ler (Bkz.: Bezm-i Elest).
