Tarihçe-i Hayat - page 98

hakaik ç›plak ç›kt›; namahrem olan kimseler nazar etme-
sin. Ahirete kemal-i ifltiyak ile müheyyay›m. Bu as›lanlar-
la beraber gitmeye haz›r›m. Nas›l ki, bir bedevî garaip-
perest, ‹stanbul’un acayip ve mehasinini iflitmifl, fakat
görmemifl; nas›l kemal-i hahiflle görmeyi arzu eder! Ben
de ma’rez-i acayip ve garaip olan âlem-i ahireti, o hahifl-
le görmek istiyorum. fiimdi de öyleyim. Beni oraya nef-
yetmek, bana ceza de¤il! Sizin elinizden gelirse, beni vic-
danen tazip ediniz! Ve illâ baflka suretle azap, azap de-
¤il, benim için bir fland›r!
Bu hükûmet zaman-› istibdatta akla husumet ediyor-
du; flimdi de hayata adavet ediyor. E¤er hükûmet böyle
olursa, yaflas›n cünun, yaflas›n mevt! Zalimler için de ya-
flas›n Cehennem! Ben zaten bir zemin istiyordum ki, ef-
kâr›m› onda beyan edeyim. fiimdi bu Divan-› Harb-i Ör-
fî iyi bir zemin oldu.
Bidayetlerde herkesten sual olundu¤u gibi, Divan-›
Harpte bana da sual ettiler:
“Sen de fleriat istemiflsin?”
Dedim:
“fieriat›n bir hakikatine bin ruhum olsa feda etmeye
haz›r›m. Zira fleriat, sebeb-i saadet ve adalet-i mahz ve
fazilettir. Fakat, ihtilâlcilerin isteyifli gibi de¤il!”
Hem de dediler:
“‹ttihad-› Muhammediyeye (a.s.m.) dahil misin?”
adalet-i mahz: tam ve eksiksiz
adâlet.
ahiret: K›yâmetten sonra kurula-
cak olan âlem, öte dünya, ikinci
hayat.
âlem-i ahiret: âhiret âlemi.
arzu: istek.
azap: dünyada günah ifllemifl
olanlara ahirette verilecek ceza;
eziyet, organik veya ruhî büyük
s›k›nt›.
bedevî: göçebe hayat› yaflayan;
çölde yaflayan.
beyan: aç›klama; izah; anlatma.
bidayet: bafllangݍ, bafl.
cünun,: delilik.
divan-› harp: s›k›yönetim, askerî
idare.
divan-› harb-i örfî: ‹ttihad ve Te-
rakki hükûmeti zaman›nda kuru-
lan ve oldukça sert kararlar alan
s›k›yönetim mahkemesi.
efkâr: fikirler, düflünceler.
fazilet: meziyet, iyilik, ilim ve
iman, irfan yönünden yüksek de-
rece; erdem; dinî ve ahlâkî görev-
lere uyma derecesi.
feda: u¤runa verme.
garaip: acâip fleyler, hayret edile-
cek fleyler.
garaipperest: garipliklere hayran.
hahifl: istek, arzu.
hakaik: gerçekler, hakikatler.
hakikat: gerçek.
husumet: düflmanl›k.
hükûmet: devlet
ihtilâl: ayaklanma, devlete isyan,
bozukluk, kar›fl›kl›k.
‹ttihad-› Muhammedî: Süheyl
98 | BED‹ÜZZAMAN SA‹D NURSÎ ‹LK HAYATI
Pafla, Mehmed Sad›k, Ferik R›-
za Pafla, Dervifl Vahdeti ve ar-
kadafllar› taraf›ndan 5 Nisan
1909 tarihinde ‹stanbul’da
kurulan cemiyetin ad›.
kemal-i hahifl: büyük bir is-
tekle, can atarcas›na.
kemal-i ifltiyak: çok büyük
bir istek ve arzulu olufl.
ma’rez-i acayip ve garaip:
flafl›rt›c› ve hayrat verici fley-
lerin sergilendi¤i yer.
mehasin: güzellikler, iyilikler,
iyi ahlâklar, insana verilen hü-
sün ve cemâl.
mevt: ölüm; hayat›n sona er-
mesi.
müheyya: haz›r hale getiril-
mifl.
namahrem: dînen evlenme-
ye mâni akrabal›¤› olmayan
erkek veya kad›n.
nazar: bakma, bak›fl, göz at-
ma; düflünme.
nefiy: sürgün etme, olumsuz
olma, yokluk
sebeb-i saadet: mutluluk se-
bebi.
sual: isteme, sorma.
suret: resim, flekil, görünüfl;
tarz, üslûp, cihet.
fieriat: do¤ru yol, hak din yo-
lu; ‹slâm dini, ‹slâm’›n bütün
hükümleri.
tazip: ac› çektirme, s›k›nt›
verme, azap çektirme, incit-
me.
vicdanen: vicdan ile, vicdan
bak›m›ndan.
zalim: zulmeden, haks›zl›k
yapan.
zemin: yer; yüzey, sat›h.