n
’n
h @ m
äÉs
«p
fn
ór
©n
e o
äGn
ôn
Ns
óo
en
h l
äÉn
JÉn
Ñn
fn
h l
äGn
ôn
én
M p
?Én
Ñp
÷r
G p
‘
n
’n
h @ l
äGn
ôn
ªn
Kn
h l
äÉn
æs
jn
õo
e l
äGn
ôn
gn
Rn
h l
äÉn
bn
Qn
h p
QÉn
ér
°Tn
’r
G p
‘
n
’n
h @ m
äGn
RÉn
¡p
L o
äÉn
ªs
¶n
æo
en
h l
än
’'
Gn
h l
äÉn
cn
ôn
M p
?Én
°ùr
Ln
’r
G p
‘
n
»p
gn
h s
’p
G m
äGn
OÉn
?p
àr
Yp
G o
äGn
Qs
ƒn
æo
en
h l
äÉn
eÉn
¡ r
dp
Gn
h l
äGn
ôn
£n
N p
܃o
?o
?r
dG p
‘
l
ä s
’BG n
O n
?p
às
«p
fGn
ór
Mn
h '
¤n
Yn
h l
äGn
óp
gÉn
°T n
?p
Oƒo
Lo
h p
܃o
Lo
h '
¤n
Y Én
¡t
?o
c
n
Ú
p
°Vn
Qn
’r
G Én
¡p
H n
är
ôs
î°n
S »
p
às
dG p
In
Qr
óo
?r
dÉp
Ñn
a l
äGn
ôs
î°n
ùo
e n
?p
µr
?o
e p
‘n
h
p
?p
FBÉ°n
Sn
ôp
d
p
‹r
ôu
în
°Sn
h»
p
Hƒo
?r
£n
e
p
‹r
ôu
în
°Sn
h À
p
ùr
Øn
f
p
‹r
ôu
în
°S p
äGn
ƒ'
ª°s
ùdGn
h
p
äÉn
bƒo
?r
în
Ÿr
G n
܃o
?o
bn
h n
?p
OÉn
Ñp
Y n
܃o
?o
b p
¿Én
Á
p
’r
Gn
h p
¿'
G r
ôo
?r
dG p
án
er
óp
îp
d p
Qƒ t
ædG
n
Ö«
p
›o
Én
j o
Öj
p
ôn
b Én
j o
™«
p
ªn
°S Én
j p
äÉs
«p
?r
Ø° t
ùdGn
h p
äÉs
jp
ƒr
?o
©r
dG n
øp
e p
äÉ s
«p
fÉn
Mh t
ôdG
(1)
n
Ú
p
Ÿn
É n
©r
dG u
Ü n
Q ! o
ó r
ªn
?r
G n
h p
äG n
ƒ n
Y s
ódG
(2)
oº«/µ n`?r G oº«/? n© rdG nârfnG n?sfpG = É 'æ nà rªs? nY Éne s’pG B É 'æ nd nº r?pY '’ n?nfÉn
ërÑ
°o
S
®
Þualar | 69 |
i
kinci
Þ
ua
acaib-i masnuat:
san'atlý yaratýlan
hayranlýk verici varlýklar.
alât:
aletler, araçlar; organlar.
cevv-i sema:
gökyüzü, uzay.
cihazat:
cihazlar, organlar.
garaib-i mahlûkat:
yaratýklarýn
tuhaf ve þaþkýnlýk uyandýranlarý.
hamd:
övgü.
hatýrat:
hatýralar.
hikmet:
faydalý ve güzel maksat-
lý.
iddihar olunan:
depolanan.
ilhamat:
yaratýcýnýn varlýklara ve
kalblere bildirdikleri.
itikadat:
inançlar.
Karîb:
her þeye kendisinden daha
yakýn olan Allah.
katre:
damla.
külliyen:
bütünüyle.
madeniyat:
madenler, yeraltý kay-
naklarý.
matlûp:
istekler.
Mucibe’d-Daavat:
bütün dualara
cevap veren Allah.
musahhar:
itaatkâr, boyun eðen.
münevver:
nurlu, aydýnlanmýþ.
müzeyyen:
süslü, süslenmiþ.
rab:
bütün varlýklarý besleyen,
büyüten terbiye eden, sevk ve
idare eden Allah.
Semî:
her þeyi iþiten Allah.
seyyare:
gezegen.
süflî:
alçak, adî.
tenzih etmek:
temiz bilmek ve
ilân etmek.
tesbih etmek:
Allah’ýn bütün kusur
ve noksanlardan uzak olduðunu
ilân etmek.
ulvî:
yüce, yüksek.
vahdaniyet:
bir ve tek oluþ.
vücub-i vücut:
varlýðýn gerekliliði.
1.
Allah’ým, göklerde dönen hiçbir yýldýz ve hareket eden hiçbir seyyare, cevv-i semada tes-
bih eden hiçbir bulut, þimþek ve gök gürültüsü, yeryüzünü dolduran hayvanattan ve aca-
ib-i masnuattan hiçbir fert, denizlerde hiçbir katre, balýklarýndan ve garaib-i mahlûkatýn-
dan hiçbirisi, daðlarda hiçbir taþ, hiçbir nebat ve iddihar olunan madeniyattan hiçbirisi,
aðaçlarda hiçbir yaprak ve hiçbir müzeyyen çiçek ve meyve, hayvanatýn cisimlerinde âlât
ve muntazam cihazattan hiçbirisi, kalblerde hiçbir hatýrat ve ilhamat ve münevver itika-
dat yoktur ki, külliyen Senin vücub-i vücuduna ve vahdaniyetine þahitler olmasýn.
Yerleri ve gökleri teshir eden kudretinin hakký için, nefsimi bana musahhar eyle ve mat-
lûbumu bana musahhar kýl. Kur’ân’a ve iman hizmeti için kullarýnýn kalblerini ve ulvî ve
süflî bütün ruhlu mahlûkatýnýn kalblerini Risale-i Nur’a musahhar et, yâ Semî, yâ Karîb, yâ
Mucibe’d-Daavat!
Hamd, Âlemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur.
2.
Seni her türlü noksandan tenzih ederiz. Senin bize öðrettiðinden baþka bizim hiçbir bilgi-
miz yoktur. Sen her þeyi hakkýyla bilir, her iþi hikmetle yaparsýn. (Bakara Suresi: 32.)
