Yirmi Dördüncü Söz
fiu Söz “Befl Dal”d›r. Dördüncü Dala dikkat et;
Beflinci Dala yap›fl ç›k, meyvelerini kopar, al.
W
1
»'
æ°r
ùo
?r
G o
ABÉ n
ª°r
Sn
’r
G o
¬n
d n
ƒo
g s
’p
G n
¬ '
dp
G n
B’ *n
G
fi
U AYET
-
‹ CELÎLEN‹N
flecere-i nuraniyesinin çok haki-
katlerinden bir hakikatinin Befl Dal›na iflaret ederiz.
Birinci Dal
Nas›l ki, bir sultan›n kendi hükûmetinin dairelerinde
ayr› ayr› ünvanlar› ve raiyetinin tabakalar›nda baflka bafl-
ka nam ve vas›flar› ve saltanat›n›n mertebelerinde çeflit
çeflit isim ve alâmetleri vard›r: meselâ, adliye dairesinde
hâkim-i âdil ve mülkiyede sultan ve askeriyede kuman-
dan-› azam ve ilmiyede halife. Daha buna k›yasen sair
isim ve ünvanlar›n› bilsen anlars›n ki; bir tek padiflah,
saltanat›n›n dairelerinde ve tabaka-i hükûmet mertebele-
rinde bin isim ve ünvana sahip olabilir. Güya o hâkim,
her bir dairede, flahsiyet-i maneviye haysiyetiyle ve te-
lefonuyla mevcut ve haz›rd›r, bulunur ve bilir. Ve her ta-
bakada kanunuyla, nizam›yla, mümessiliyle meflhut ve
naz›rd›r; görünür, görür. Ve her bir mertebede, perde
SÖZLER | 531
Y
‹RM‹
D
ÖRDÜNCÜ
S
ÖZ
mümessil:
temsilci.
nam:
isim, flöhret.
naz›r:
bakan, gözeten.
nizam:
düzenlilik.
padiflah:
hükümdar, sultan.
Rahman ve Rahîm:
sonsuz mer-
hamet sahibi, her mahlûka mü-
nasip r›z›k veren ve yarat›klar›na
karfl› çokça flefkat eden.
raiyet:
halk, millet.
sair:
di¤er, baflka.
saltanat:
sultanl›k, hükümdarl›k.
sultan:
hükümdar, padiflah.
flahsiyet-i maneviye:
mana ola-
rak kiflilik.
flecere-i nuraniye:
nurlu, ›fl›lda-
yan a¤aç.
tabaka:
katman, s›n›f.
tabaka-i hükûmet:
yöneten ida-
renin kademeleri.
ünvan:
ad, isim.
vas›f:
hususiyet, özellik.
adliye:
adalet yeri, yarg›.
alâmet:
iz, iflaret.
aleyhissalâtü vesselâm:
dua
ve niyaz, esenlik onun üzeri-
ne olsun.
askeriye:
askerlik, ordu.
ayet-i celile:
azîm ve yüce
manalar› ihtiva eden ayet.
daire:
devlet ifllerini gören
kurulufllardan her biri.
hakikat:
gerçek.
hâkim:
baflkas›na müdahale
ettirmeden, her fleye hükme-
den, idare eden.
hâkim-i âdil:
adaletli hâkim.
halife:
vekil.
haysiyet:
fleref, onur.
hükûmet:
yönetim.
ibadet:
Allah’a karfl› kulluk
vazifesini yapmak.
ilâh:
kendisine ibadet edilen,
ma’bud.
ilmiye:
ilim adamlar› s›n›f›.
kanun:
yasa.
kumandan-› azam:
en büyük
komutan.
k›yas:
karfl›laflt›rma.
lây›k:
uygun, yak›fl›r.
mertebe:
basamak, tabaka.
meflhut:
görünen.
mevcut:
var olan, hâz›r olan.
mülkiye:
asker d›fl›ndaki me-
murlar.
1.
Rahman ve Rahîm olan Allah’›n ad›yla. • O Allah ki, Ondan baflka ibadete lây›k hiçbir ilâh
yoktur. En güzel isimler Onundur. (Taha Suresi: 8.)
]
Yirmi Dördüncü Söz
,
Barla’da 1926-34 y›llar›
aras›nda Türkçe olarak
telif edilmifltir.
