Sözler - page 351

‹kinci Levha
[Ehl-i hidayet ve huzurun hakikat-i dünyalar›na iflaret eder
levhad›r.]
Demâ gaflet zeval buldu;
— Ve nur-u Hak ayan gördüm.
Vücut bürhan-› Zat oldu;
— Hayat mir’at-› Hak’t›r, gör.
Ak›l miftah-› kenz oldu;
— Fenâ bab-› bekad›r, gör.
Kemalin lem’as› söndü;
— Fakat, fiems-i Cemal var, gör.
Zeval ayn-› visal oldu;
— Elem ayn-› lezzettir, gör.
Ömür nefs-i amel oldu;
— Ebed ayn-› ömürdür, gör.
Zalâm zarf-› ziya oldu;
— Bu mevtte hak hayat var, gör.
Bütün eflya enis oldu;
— Bütün asvat zikirdir, gör.
Bütün zerrat-› mevcudat,
— Birer zakir müsebbih, gör.
Fakr› kenz-i g›nâ buldum;
— Aczde tam kuvvet var, gör.
E¤er Allah’› buldunsa,
— Bütün eflya senindir, gör.
E¤er Malik-i Mülk’e memlûk isen,
— Onun mülkü senindir, gör.
E¤er hodbin ve kendi nefsine malik isen,
— Bilâaddin belâd›r gör;
Bilâhaddin azapt›r tat;
— Bilâgayet a¤›rd›r, gör.
E¤er hakikî abd-i hudabin isen,
— Hudutsuz bir safad›r, gör;
Hesaps›z bir sevap var tat;
— Nihayetsiz saadet, gör.
@@@
SÖZLER | 351 ON Y ED‹NC‹ SÖZ
ehl-i hidayet: iman ve ‹slâmla
flereflenmifl insanlar.
ehl-i huzur: kendilerinin her an
Allah’›n huzurunda oldu¤unu bi-
len ve ona göre davranan insan-
lar.
enis: dost.
fakr: fakirlik, ihtiyaç içinde olma.
fenâ: geçicilik.
gaflet: ‹lâhî hakikatleri ve ahireti
unutma ya da fark›nda olmama
hâli.
gayet: son derece.
hakikat-i dünya: dünyan›n ger-
çe¤i.
hakikî: gerçek.
hesaps›z: say›s›z.
hodbin: kendini be¤enmifl.
hudutsuz: s›n›rs›z.
huzur: gönül ferahl›¤›, sükûnet.
kemal: mükemmellik, güzellik.
kemalin lem’as›: güzelli¤in par›l-
t›s›.
kenz-i g›nâ: zenginli¤in hazinesi.
lem’a: ›fl›k huzmesi.
levha: tablo.
malik: sahip.
Malik-i Mülk: her fleyin sahibi
olan Allah.
memlûk: köle.
mevt: ölüm.
miftah-› kenz: hazine anahtar›.
mir’at-› hak: Cenab-› Hakk› gös-
teren ayna.
mülk: mal.
müsebbih: tesbih eden.
nefis: kiflinin kendisi.
nefs-i amel: ifllerin, fiillerin kendi-
si.
nihayetsiz: sonsuz.
nur-u hak: hakk›n nuru, ›fl›¤›.
saadet: mutluluk.
safa: sefa, keyif.
flems-i cemal: cemal günefli, gü-
nefl gibi parlak güzellik.
vücut: varl›k.
zakir: zikreden, anan.
zalâm: karanl›k.
zarf-› ziya: parlak k›l›f.
zerrat-› mevcudat: varl›klar›n
zerreleri, atomlar›.
zeval: yokluk.
zikir: anma.
abd-i hudabin: Cenab-› Hakk›
tan›yan kul; iyiyi, do¤ruyu gö-
zeten kul.
acz: güçsüzlük, zay›fl›k.
asvat: sesler.
ayan: apaç›k.
ayn-› lezzet: lezzetin tâ ken-
disi.
ayn-› ömür: hayat›n tâ ken-
disi.
ayn-› visal: kavuflman›n tâ
kendisi.
azap: ac›, s›k›nt›.
bab-› beka: sonsuzluk kap›s›.
belâ: s›k›nt›, keder.
bilâaddin: say›s›z.
bilâgayet: sonsuz, gayet de-
recede.
bilâhaddin: hadsiz, s›n›rs›z.
bürhan-› zat: Allah’›n zat›n›n
varl›¤›n›n delili.
demâ: her zaman.
ebed: sonsuzluk.