hem de babası mütedeyyin olup, Peygamber Efendimizin sünnetine son derece bağlı idiler. Daha küçük
yaşlardan itibaren anne ve babasının dikkatini çeken Abdurrahman’ın yetişmesi için büyük bir gayret
gösterdiler. Bahusus dedesi Molla Muhammed de eğitimine özel önem vererek ilmî ve manevî yönden
iyi yetişmesini istedi. Torununa; ailemizde ilmin babadan oğula geçmesine rağmen, oğullarından
hiçbirisinin kendisindeki ilmi talep etmediklerini, ilmî açıdan vârisinin kendisi olduğunu ifade etmiştir.
Abdurrahman, erken yaşlarda eğitime başladı. Özellikle hadis, fıkıh, tefsir gibi ilim dallarında iyi bir
eğitim gördü. Aldığı terbiyenin etkisiyle akranları arasından farklılığı ile dikkatleri üzerine çekti. Yaşıtları
oyun oynarken, kendisi boş vakitlerini en güzel şekilde değerlendirmeye ve boş şeylerle meşgul
olmamaya çalıştı. On yaşında iken annesi vefat etti. Bundan sonra babası, kendisi ile daha çok
ilgilenmeye başladı. kendisine Şafiî fıkhı ve Arapça gramer dersleri verdi.
Abdurrahman, bölgenin önde gelen alimlerinden olan Molla Abdüssamed’in yanına giderek
kendisinden ders aldı. Bu hocasının vefatı üzerine Molla Ziyaüddin Arvasî’nin yanına gitti. Yörenin ünlü
alimlerinden olan Arvasî’den ders alıp ona talebe oldu. Bu âlim zatın hizmet ve sohbetinde bulundu.
Kısa zamanda hocasının takdirini kazandı ve yanından hiç ayrılmadı. Aradaki bağa dikkat çeken hocası,
“Muhabbete denk olacak hiçbir şey yoktur” değerlendirmesinde bulundu. Gerek bu hocasından ve
gerekse diğer alimlerden aldığı derslerle eğitimini tamamladı ve akabinde mezun olup icazet aldı.
Hocasının vefatından sonra, bir taraftan talebe yetiştirirken, diğer taraftan insanları Cenab-ı Hakkın
emir ve yasakları hakkında aydınlatmaya çalıştı.
Maddîyata fazla önem vermeyen Abdurrahman, talebelerine de bunu aşılamaya çalıştı. Allah’ın
rızasını kazanmayı her şeyin üzerinde tuttu. Medresede talebelerine ders verirken, bazen onları alır,
akarsu kenarlarına ve çiçekli bahçelere, manzarası güzel olan tepelere götürerek buralarda ders verdi.
Cenab-ı Hakkın kâinattaki sanatları ve koymuş bulunduğu kanunlar hakkında bilgi vererek tefekküre
özel önem verdi. Cenab-ı Hakkın varlığına ve birliğine işaret eden kâinattaki yansımaları talebelerine
izah etti.
İlimle uğraşma ve talebe yetiştirmeye her şeyden daha çok değer veren Abdurrahman, dünyevî
makam ve maddî gelire ehemmiyet vermedi. Bulunduğu yerde nahiye müdürlüğü, kadılık ve
müderrislik verildiği halde bunlara iltifat etmedi. Bir ara Şeyh Abdülbari Çarçahi’ye gidip talebe oldu.
Hocası kendisinden oruç tutmasını, az yemek yemesini ve daha az uyumasını isterken, sık sık
mezarlıkları ziyaret etmesi tavsiyesinde bulundu. Bu yüzden bazı geceler bir iki saat mezarlıkta kaldığı
oldu. Bunun yanında Tahi Köyü mezarlığında açık bir mezarda sabahladığı da olurdu.
Abdurrahman, yine bölgenin büyük âlimlerinden ve sevilen simalarından olan Sıbgatullah Arvasî’nin
yanına gidip kendisinden ders aldı. Burada bir süre kaldıktan ve eğitim gördükten sonra hocasının
tavsiyesi ile İsparit’e (Ispahart) gidip buranın kadılığını yapmaya başladı. Bu görevi ifa ederken insanlara
güzel ahlâk ve hoşgörü ile yaklaştı. Hocası ile irtibatını devam ettirip arada bir ziyareti ve sohbetine
gitti. İki yıl kadılık yaptıktan sonra bu görevden ayrılıp hocasının yanına geri döndü. Dokuz yıl boyunca
hocasının hizmetinde bulunduktan sonra, insanlara Cenab-ı Hakkın emir ve yasaklarını anlatmak, doğru
yola yönelmelerine vesile olma hususunda icazet aldı.
Bir ara hac farzını yerine getirmek üzere Hicaz’a gitti. Medine’yi ziyaret ettiği sırada burada bulunan
İmam Rabbanî Hazretlerinin torunlarından olan Muhammed Mazhar ile görüşüp, sohbetinde bulundu.
Hac dönüşü hocasının da tavsiyesi ile Bitlis’in Nurşin nahiyesine yerleşerek burada iman hizmetinde
bulunmaya başladı
Abdurrahman Taği, yaklaşık yirmi yıl kaldığı Nurşin’de, insanları Hakka davet etmek için büyük bir
gayret gösterdi. Vefatından evvel ağır bir hastalık geçirdi. Buna rağmen hiçbir sünnet namazını ihmal
etmeden hepsini ayakta kıldı. Gece ibadetlerini de ihmal etmedi. 1886 yılında Nurşin’de vefat etti ve
buraya defnedildi.
Ş
ahıs
B
ilgileri
| 884 | Emirdağ Lâhikası
