hâlime muvafık geldiği için onlardan sıkılmadım. Bilâkis
helâl ettim. Allah razı olsun dedim, teflekkür ettim. Ben
tebdil-i havaya çok muhtaç olduğum için, yazın dağlar-
da, kıflın da kira ettiğim ayrı ayrı menzillerde gezmeye
mecbur oluyorum. Bir yerde duramıyorum. Hastalığım
fliddetleniyor. niyet ettim, tekrar ara sıra konya gibi yer-
lere gideceğim. Hatta kirasını verdiğim emirdağ’ında iki
menzilim, eskiflehir’de bir menzilim varken, o manasız
vaziyet beni o tebdil-i havadan, o menzilleri ziyaret et-
mekten men edilmeme sebep olduğunu konya’daki va-
ziyetten hissetmifltim. Ben kat’iyen kimseyle görüflemi-
yorum.
Bunun gibi, âdetim hilâfına bana yapılan çok gayr-i
kanunî muameleler var. İflte bu defaki mezkûr vaziyeti
beyan eden flu ifadatım evvelce yazılan “Mahkeme-i
kübraya Şekva”ya bir zeyil olarak neflredilebilir.
SaidNursî
ì®í
Œ
3 6 0
œ
r
Eis
-
i
C
UmhUra VE
B
aŞVEkiLE
!
kabir kapısında ve seksen küsur yaşında, birkaç has-
talıkla hasta bulunan ve ölüme kendini yakın gören bir
bîçare garip ihtiyar der ki:
size iki hakikati beyan ediyorum:
Emirdağ Lâhikası – ıı | 839 |
niyet:
bir işi yapmayı önceden dü-
şünme.
razı:
hoşnut olma, kabul etme.
reisicumhur:
halkın reisi, cumhur-
başkanı.
şekva:
şikayet.
tebdil-i hava:
hava değişikliği.
vaziyet:
durum.
zeyil:
ek, ilâve.
âdet:
görenek, usul, alışkan-
lık.
başvekil:
başbakan.
beyan:
anlatma, açıklama.
bîçare:
çaresiz, zavallı.
bilâkis:
aksine, tersine.
defa:
kere, kez, yol.
evvelce:
daha evvel, daha
önce.
garip:
gurbette, kendi mem-
leketinin dışında bulunan, ya-
bancı.
hakikat:
gerçek, doğru.
helâl:
bağışlama, alacağından
vaz geçme.
hilâf:
ters, karşı, zıt, aykırı.
ifadat:
ifadeler.
ihtiyar:
yaşlı.
kat’iyen:
hiç bir zaman, asla.
mahkeme-i kübra:
en büyük
mahkeme, öldükten sonra bü-
tün insanların diriltilerek Allah
huzurunda hesaba çekileceği
mahkeme.
mana:
anlam.
men:
yasak etme, engelleme.
menzil:
yer, konak.
mezkûr:
zikredilen, adı geçen,
anılan.
muamele:
işlem.
muhtaç:
gerek duyan.
muvafık:
uygun, münasip.
neşir:
yayım, yayın.
