Bu arada ölüm sevdiklerimizi de bir bir alıp götürüyor. Evet, Çorum ilimizde hizmetin temel direkleri hükmündeki ağabeylerimiz de son dönemde bir bir aramızdan ayrılmaya başladılar. 

Bunlardan bir tanesi de Son Şahitlerden olan Mehmet Özel ağabeydir. Üstadımızı askerlik yıllarında komutanı vesilesi ile tanıyan Mehmet Özel, son nefesine kadar hizmetlere devam edip bir çok insanın Nurları tanımasına vesile olan bir ağabeyimizdi. 

Geçtiğimiz günlerde rahmet-i Rahman’a kavuşan bu ağabeyimizin ardından, bir başka ağabeyimiz daha ahirete irtihal etti. Gençliğinden bu yana hem “esnaflığını” hem de Nurlar ile  irtibatını hiç kaybetmeyen Ünal Gülyılmaz ağabeyimizi de ebedî âleme uğurladık. 

Bu vefat hadiseleri bize sonbaharda toprağa düşüp baharda neşvünema verecek çekirdekleri hatırlattı. Gençliğinden bu yana gazetemizi almayı aksatmayan ve hizmetlerimizi bırakmayan bu aziz insanların vefatı bizleri mahzun eyledi… 

Bir yarışta yarışı kesintisiz devam ettirmek en büyük başarı kabul edilir. İşte, hizmet yarışı da öyledir. O dağ gibi engelleri aşmak ancak el ele vermekle mümkün olur. 

Bu ağabeylerimiz ile elli iki yıllık beraberliğimiz süresince el ele omuz omuza nice güzel hizmetlerimiz oldu. Maddî ve manevî bir çok zorlukları hep beraber, Allah’ın inayeti ile aşmıştık. 

Onlar hiçbir zaman mesai arkadaşlarına ve şehirdeki dostlarına karşı kimliklerini ve hizmetlerini gizleme ihtiyacı duymadılar. İftiharla mensup oldukları kudsî hakikatleri lisanı hâlleri ve davranışları ile gösterdiler. Bu azim ve kararlıkları; dostları, akrabaları ve kardeşleri ile beraber çevrelerindeki insanlar tarafından dikkatle takip edildi. Anlayacağınız “Bâkî kubbede hoş ve güzel seda” bıraktılar. Cenazelerinde, imamın “Mevtaları nasıl bilirsiniz?” sualine karşı “İyi biliriz” cevabını hiç tereddüt etmeden hep beraber söyledik ve hüsn-ü şehadette bulunduk.

Üstadımızı hayattayken bizzat gören Mehmet Özel ağabey ile Ünal Gülyılmaz ağabeyimiz, Üstadlarına ve davasına olan intisablarını vefatlarına kadar sadakatle devam ettirmişlerdi.

Evet, hizmet yarışı bir bayrak yarışı gibidir demiştik. Onların ardında nice genç Nur talebeleri bayrağı alıp kudsî hizmetleri kıyamete kadar devam ettireceklerdir inşallah.

Bir mum etrafına ışık veriyorsa değerlidir, faydalıdır. Aksi hâlde yanmayan ve aydınlatmayan bir mum ne işe yarar? İşte onlar yandılar ve etraflarını aydınlattılar. Onların yaktıkları mumlar ve ışıklar sevdikleri tarafından devam ettiriliyor. Bu iki aziz insanın bıraktıkları güzel hatıralar kalplerimizden silinmeyecek. 

Ey muhterem ağabeylerimiz, son dönemlerinizdeki hastalıklarınızda çektiğiniz zahmet ve meşakkatler inşallah günahlarınıza kefaret olacak ve mertebelerinizi yükseltecektir. Ne mutlu sizlere; zahmet ve meşakkat bitti, ücret almaya gittiniz.

Mekânlarınız Cennet olsun aziz ağabeylerim. Çorumlu Nur Talebelerine, merhum iki ağabeyimizin akrabalarına, çocuklarına ve sevdiklerine baş sağlığı diliyorum…