Konferansa katılanlar, küresel ısınmaya karşı önlemleri görüşecekler. Konferansta, zengin ülkelerin, iklim felaketiyle karşı karşıya kalan yoksul ülkeler için mali yardım taahhütlerini yerine getirmeleri bekleniyor.

Ancak Konferans’ın zamanlaması artan enerji maliyetleri ve Rusya’nın Ukrayna işgalinden dolayı özellikle Avrupa’ya enerji arzında kısıtlamaya gittiği bir döneme denk geldi. Şarm El-Şeyh’te, BM İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi Paris Anlaşması 12 Aralık 2015’te imzalandıktan yedi sene sonra, karbon emisyonlarını sıfıra indirme sözü veren şirketlerin neredeyse tamamının Anlaşma şartlarına uymadıkları anlaşılıyor.

Avrupa’da yükselişe geçen aşırı sağcı politikacıların bir kısmı, iklim değişikliğinin risklerine şüpheyle yaklaşıyorlar. Çünkü onlara göre, iklim değişikliğinin nedeni insanlar mı, yoksa değil mi? tartışması önem arz ediyor.

İsveç Demokratları lideri ve aşırı sağcı Jimmie Åkesson “mevcut iklim planlarının %100 sembolik olduğu”na dikkat çekiyor.

İspanya aşırı sağcı Vox Partisi’nden Javier Cortés de “Çevreye saygılıyız. Ancak karbon emisyonlarının azaltılmasından yana değiliz. Sanayi sektörümüz AB’de küçülürken, ihtiyaçlarımızı Çin’de satın aldığımızda, bize karbon salınımı yapamayacağımızı zorunlu tutmaya çalışılıyor. Bu konuda bir netlik yok” şeklinde eleştiriyor.

Aslında salınımını azaltma gayretindeki ülkelerle, buna dikkat etmeyen ülkeler arasında yeni bir mücadele sahası da doğmuş oluyor. İtalya’nın yeni Başbakanı aşırı sağcı Giorgia Meloni ise “ulusal ekonomik çıkarların korunması önceliklidir, bir muhafazakârdan daha ikna edici ekolog olamaz. Bizi ideolojik çevrecilikten ayıran, doğayı insanla savunmak istememizdir” tanımlamasını yapıyor. Birde aşırı sağcılar, BM nezdinden küresel iklim değişikliği hakkında alınan karar ve tedbirlere, bazı ülkelerin görece uyması, bazı ülkelerin de uymaması sayesinde her iki grup ülke arasında gelişmişlik farkının oluştuğuna işaret ediyorlar. Bunu da haksızlık biçiminde ele alıyorlar. Dolayısıyla Meloni “çevreciliği hak için sahipleneceklerini” belirtiyor.

Alınan tedbirlere uymayan ülkeler, küresel rekabetin eşitsizlik ortamında kalkınmalarını sağlayarak diğer ülkeler tarafından “vatandaşlarımızın refahını tehdit eden elitistler” diye tanımlanıyor.

Bununla birlikte aşırı sağcıların “iklim ve çevre hakkında her hangi bir inkârları söz konusu değil”. Belçikalı Devrimcilerin ve Sosyalistlerin İleri İttifakı’ndan Marie Arena, aşırı sağ kesimi “iklim dostu olduğunuzu söyleyebilirsiniz, ama eylemde değilsiniz” ifadesiyle eleştiriyor. Fakat Avrupa’da aşırı sağın yükselmesinin nedenleri arasında Covid-19 salgınının etkisi, Ukrayna’daki savaşın yükselen enflasyon ve artan enerji maliyetleri, askerî harcamalara ağırlık verilmesi vd. gösteriliyor. Dolayısıyla Sosyalist Marie Arena vb. düşüncedekilerin de bu gelişmeleri görmesi gerekiyor.

Bugün insanlığın karşılaştığı iklim ve çevre sorunları, insanın çevreye müdahalesiyle gerçekleşmiştir. Bu anlamda insan, hem suçlu hem de mağdur pozisyonundadır. Konu hakkında aşırı sağcı ve sosyalist kesimin birbirlerini eleştirdikleri, ancak her iki kesimin de çözüm üretmekten uzak kaldıkları anlaşılıyor. Önceki toplantılar gibi, Şarm El-Şeyh’teki Konferans’tan da uygulanabilir net sonuç çıkmayacağı muhtemeldir.