Ekonomik sıkıntılara çare bulmak nispeten kolay olsa da; sosyal sıkıntılara çözüm bulmak çok daha zor ve çok fazla gayret isteyen işlerdir.
Türkiye, İslâm âlemi ve nihayetinde dünyanın en büyük problemlerinden biri de gençleri ve çocukları da içine alan ‘aile’ kurumunun karşı karşıya olduğu sıkıntılardır. Çocuk, gençlik ve ailenin tehlikede olmadığı bir ülke, bir toplum, bir yer var mıdır? Bütün dünya ‘internet dünyasından/ ‘sanal âlem’den gelen tehlikelere karşı aileyi koruma çaresi aramıyor mu?
İşte bugün vefat yıldönümünde rahmetle yâd ettiğimiz Üstad Bediüzzaman Said Nursî, iman merkezli bir hareket başlatarak aileyi, dolayısı ile cemiyeti ihya etmenin yollarını Risale-i Nur Külliyatında ortaya koymuştur. “Bediüzzaman’a kulak verilsin” derken bunu hatırlatmak istiyoruz.
Gerçekten de insaf ehli herkes, Risale-i Nur eserlerini okuduğunda bunu görür ve hakkı teslim eder. “Bu zaman, imanı kurtarmak zamanıdır” (Emirdağ Lâhikası, 185. Mektup, s. 279.) diyen Bediüzzaman, hayatını buna vakfetmiş ve “Milletimizin imanını selâmette görürsem, Cehennemin alevleri içinde yanmaya râzıyım. Çünkü vücudum yanarken, gönlüm gül gülistân olur” şeklinde beyanda bulunmuştur. (Eşref Edip’e verilen mülâkat, Tarihçe-i Hayat, s .544.)
Milletin iman selametine kavuşmasını ‘asıl maksat’ olarak ilan eden Bediüzzaman’ın sunduğu çareleri öğrenmek ve hayata tatbik etmek Türkiye’nin ve tabiî ki İslâm âleminin yapması gereken ilk işler değil mi?
“Çözüm süreci” başlatanlar mutlak surette ‘reçete’yi Risale-i Nurlardan almalı. Aksi hâlde bulunan çözümlerin kalıcı olması pek de mümkün olmaz. Çünkü insanların akıl ve kalplerini ikna etmeyen ‘çözüm’lerini kalıcı olmadığına tarih şahittir.
Bilindiği üzere Bediüzzaman’ın çok orijinal tekliflerinden biri de Van’da kurulmasını istediği ‘Medresetüzzehra Üniversitesi’dir. Teklif edildiği günlerde bu proje hayata geçirilmiş olsaydı muhtemelen bugün başka konuları konuşabilir olurduk. Çeşitli sebeplerle hayata geçirilemeyen bu proje, keşke bugünden sonra hayata geçirilebilse.
Tabiî ki burada mesele isim değil, proje ile ulaşılmak istenen hedeftir. Bu projenin uzun dönemdeki hedefi İttihat-ı İslâm’ı temin etmektir ki bu ihtiyaç bugün de artarak devam ediyor.
Risale-i Nur eserlerinde; “cehalet, zaruret ve ihtilaf”ın en büyük düşman olarak ilan edilmiş olması da çok önemli bir nokta değil mi?
‘Çare sunan âlim Bediüzzaman’a kulak verip cehaleti yenelim ki ittihad mümkün olsun inşallah.