Sonbahar sofrası açılmış ruhumuza
Yeni yollar çıkmış karşımıza
Sarıdan yeşilden yepyeni bir boya
Sonbahar yaprakları oluyor ayna
...
Ruhumuzun gıdası bu
bir mevsim-i hazan
Nefes aldırıyor ruhlarımıza.
Tefekkür bahçesi
Tenezzüh sofrası
Genişlik veriyor ufkumuza
Gözlerin ibadeti
Kalbin ibadeti
Duyguların ibadeti
Sonbahar bir sayfa açıyor
Aşkın kullara.
...
Kâinatta tezahür eden o incelik
O sanat
O harika tablolar
Kalbimizin aynalarını
Renklendiriyorlar
Kalp de işliyor
Akıl da...
Ruh da teneffüs ediyor.
Coşuyor duygular
Kimi zaman duruluyor
Safilesiyor.
Tefekkür kalbin aynasını parlattırıyor.
Kalbin gıdasını aramak
Ruha doygunluk veriyor.
Akla kapı açmak tefekkürü işletiyor.
Zikrin halkasına tutunmak
Yeni bir bağ kuruyor.
Tefekkür hakeza gafleti izale ediyor.
Alemi nurla dolduruyor.
Her mevsim manevi bir gıdadır.
Husyar kalplere.
Dua insanın elinde tükenmez bir hazine.
Sonbahar hayattan bir sahne.