Ateşin sesi, küçük odun patlamaları

İnce dalların çıtırdayarak yanmaları

Geceleyin ateş huzurdur insana .

Nedendir içini ısıtır insanın

İnsan adeta dertlerini unutur ateşin yanışında

Neden böyle sıcak gelir insana

Patır patır patlarken odun taneleri

İnsanın içi rahatlar

Bir gevşeme alır bedeni.

Günümüz insanı bundan biraz da mahrumdur şimdi

Şehirde konforun tadını yaşarken

Ateşin o rahatlatıcı sesinden de mahrumdur

Sıcaklığından rahatlığından mahrumdur

Tabi rahatlık içindi hep o soba derdinden kalorifere geçiş

Ama insanı rahatlatan o sesten ve görüntüden de biraz mahrumiyet.

Acaba yavaş yavaş yanmasından mıdır rahatlatıcılığı

Günümüzün dünyasının hızına ufak bir duruş

Hayatın akışı gibi bir yanışla ilerlemek midir.

Durup bir süzülmek midir.

Bir yanda ateş patlarken kulunçları kırılmış gibi ferahlıyor mu insan.

Bu yavaşlık bir nebze sakinliğe hayatın gerçek moduna ulaştığında insan bir nebze hayatın normal ritmini duymaya başlayabilir. Ve sakin sakin geçen zamanın tadını çıkarıverir.

Zaman akıştadır kimi için hizlı kimi için yavaş

Kimi için hissedilemeyecek kadar hizlı

Kimi için hissedebilecek kadar yavaş.

Ateşi seyrederken

Biraz da o sakinliği arıyoruz sanırım.

Şömine sevdamız da ondan belki.

Biraz daha o eski günleri yad etmek

Hayatın doğallığını biraz daha yakalamak için olsa gerek.