Kırıkları parçalanıyordu

Baharın.

Tütsülü yapraklarında,

Hayatın kokusu dalgalanıyordu.

Eylüldü..

Kırık sonbahar yaprakları,  

Hiç durmadan önümü kesiyordu.

Kaçamıyordum..

Her sokakta,

Parkta,

Çimenliğin etrafında,

Yolumu gözlüyordu.

Nereye gitsem

Buluyorlardı izimi.

Ne kadar kaçmaya çalıştıysam da

Sonbahar yaprakları önüme serpiliyordu.

..

Kırık yapraklar!

Kırıklığımı alıyorsunuz

Hayatımın.

Siz sadeliğin nişanı mısınız?

Sizi gördüğümde,

Gözlerim şiir tüter.

Buram buram kokar

Kalbimin kıpırtıları.

Toplarım sizi elimde,

Bağrımda.

İçime kocaman bir nakşın aşkı dolar.

Şükür hisleri benliğimi sarar.

Ne güzel yaratılmış,

Ne güzel nakışlar bunlar.

..

Kıyamam

Sizi ezsem

Es geçsem içim sızlar.

Bir rüzgâr esip de içime dolan Sonbahar.

…

Eylül bana hatıra mısın?

Anı mı?

Kalbimde dupduru bir mevsimin adı mı?

Sana şiir diyorlar.

Elhak doğru.

Sana bir şiir kadar sevdalıyım.

Bir sonbahar kadar esintiliyim.

İçimde es o deli rüzgârlarınla.

Şiirler okut kalbime

O ince nakışlarınla.