İmanın, Kur’ân’ın, İslâmın en birinci ve en önemli mefhumlarından birisi “ihlâstır.” Çünkü, ihlâs yoksa, işin, amelin, ibadetin ve yapılan hizmetlerin hiçbir değeri yoktur.
İhlâs ibadetin, amelin, işin ruhu, mayası, özü, elektriği ve yakıtıdır. Elektrik yoksa, elektrikli âletleri, elektronik cihazları ve fabrikaları çalıştıramayız!..
Hayfa ki, Müslümanlar, dindarlar, hatta bir kısım hoca, vaiz ve İlâhiyatçılar olarak ihlâsın tanımı, hakikati, sırrı, hikmeti ve gücünü tam olarak bildiğimiz söylenemez. İhlâsı kazanma ve muhafaza etmenin unsurlarını da bilemiyoruz!
Üstad Bediüzzaman ihlâsı; ilgili ayet ve hadisleri tefsir ederek nasıl muhafaza edileceği ve ihlası kıran manileri tüm boyutlarıyla izah ve ispat etmiştir. İhlâs; halis, samimi, içten, riyasız, gösterişsiz davranmak, sevgi beslemek, bağlanarak ve gönülden yapılan her türlü amel, iş, fiil, hareket ve faaliyettir.
“İbadetin ruhu, ihlâstır. İhlâs ise, yapılan ibadetin yalnız emredildiği için yapılmasıdır. Eğer başka bir hikmet ve bir fayda ibadete illet gösterilse, o ibadet batıldır. Faydalar, hikmetler yalnız müreccih olabilirler, illet olamazlar.”1 “Niyet bir ruhtur. O ruhun ruhu da ihlâstır. Öyleyse, necat, halâs, ancak ihlâsladır. İşte bu hâsiyete binaendir ki, az bir zamanda çok ameller husûle gelir. Buna binaendir ki, az bir ömürde Cennet, bütün lezaiz ve mehâsiniyle kazanılır. Ve niyetle insan daimî bir şâkir olur, şükür sevabını kazanır.”2
Telefonumuzu hergün şarj etmek zorundayız. Aksi hâlde iletişime geçemeyiz, gönderilen mesajları alamayız. “Alo, aradığınıza ulaşılamıyor, telefon kapalı veya kapsam alanı dışında! Onbeş günde ihlâs bataryalarımız boşalır. Maneviyatımızın aküsü de...
Öyle ise, kalbimiz, aklımız, vicdanımız gibi müspet, ulvî duygularımızı İhlâs Risalesini en az on beş günde bir defa okumalı, ihlâs bataryalarını doldurmalı, şarj etmeliyiz!.. O zaman işlettiğimiz kalbimiz açılır; İlâhî hakikatlerin kapsam alanına gireriz!
Dipnotlar:
1-İşârâtü'l-İ'caz, Enst./intr., s. 142.
2-Mesnevî-i Nuriye, s. 61.