Öyleyse şu denebir mi? Birbirine ilişkisini kesen Nur talebeleri Üstüdı ağlatmış mı oluyorlar? 

“Sakın sakın birbirinizin kusuruna baklayanaz” 2 “Madem ahiret için, ibadet için ve sevap için, iman ve ahiret için Risale-i Nur ile bağlanmısınız” 3 

Üstad hazretleri Nur talebelirinin bağlandığı hakikattan şöyle bahsediyor: “Biz öyle bir hakikate hayatımızı vakfetmişiz ki, güneşten daha parlak ve cennet gibi güzel ve saadet-i ebediye ğibi şirinidir.” 4 “Sakın sakın şimdiye kadar mabeynimizdeki fedakarane uhuvvet ve samimane muhabbet sarsılmasın.” 5 

Afyon ceza evindeki bir prolemden dolayı Üstad şu ikazı yapmıştır: “Sakın, sakın, sakın! çabuk, bu şimdiye kadar demir gibi kuvvetli tesanüdünüzü tamir ediniz. Vallahi bu hadisenin bizim hapse girmemizden daha ziyade Kur’an ve iman hizmetimize -hususan bu sırada- zarar vermek ihtimali kavidir.6 Üstad hazretleri Barla Lahikasındaki bir mektubunda Nur talebelerinin bir özelliğinden şu şekilde bahsediyor: “Demek ki, Risale-i Nur’un Şakirdlerinin ruhları birbiriyle alakadardır. Cesedleri müteaddiddir; ruhları müttehiddir. Evet bu konumdaki kişilerin küsmesi anlaşılır gibi değildir.7 

Nur talebelerinde olması gereken hususiyelerden de şu şekilde bahsediyor: “Siz birbirinize en fedakar nesebi kardeşten daha ziyade kardeşsiniz, Kardeş ise, kardeşinin kusurunu örter, unutur affeder.”8 

Evet bu sıfatlar hayatımızda ne kadar yer alıyor? Kendimize bir daha bakmalıyız. Unuttuk ve affettik mi? Yoksa halen kaçtıklarımız, görmek istemediklerimiz var mı? Gıybetini yaptıklarımız, su-i zanda bulunduklarımız, hatta kendi dünyamızda harice attıklarımız var mı? 

Dipnotlar:

1- Bediüzzaman Said Nursi, Şualar, 444.,

2- A.g.e., s., 275.,

3- A.g.e., s., 276.,

4- A.g.e., s., 277.,

5- A.g.e., s., 430.,

6- A.g.e., s., 417.,

7- Barla Lahikası, s., 173.,

8- Şualar, s., 304.