İlk misafirlerimiz olmaları hasebiyle herbirimizde ayrı bir heyecan var. Birkaç gündür eksiklikleri tamamlamaya çalışırken, misafirlerimiz gelmeden son düzenlemeleri yapıyoruz dershanede. Tabiî eksikler çok fazla, ama gücümüz yettiğince tamamlamaya gayret edi- yoruz. Karıncaların cumhuriyetperverlikleri gibi herbir Nur kahramanı koşturuyor, bir katkıda bulunmak istiyor. 

Bunları neden mi anlatıyorum? Ya da niye bu kadar heyecanlanıyoruz bir misafir için? Öncesinde de bir dershane açılışı yapmıştık. Bazı sıkıntılar neticesinde erkek ve hanım derslerine kendi evimizde devam ettik. Evimizi bir ‘Medrese-i Nuriye’ye çevirdik. Kimsenin minnetini çekmeye ihtiyacımız yoktu çok şükür. Tefrite düşüp ayrılanlar ve arada kalanlar yüzünden biz de çok yıpranmıştık. Artık taviz vermeden yolumuza devam etmek istiyorduk. Sadece Hakk’ı hür bir şekilde haykırmak istiyorduk. Derslerimiz bir süre kendi evimizde devam etti. Kimse durumdan şikâyetçi değildi. Aksine herkes hâlinden çok memnundu. Çünkü Risale-i Nur’dan istediğimiz yeri okuyorduk ve kimsenin itirazı yoktu. Herbir fert parlayan gözlerle pür dikkat dersi dinliyordu. Bizler gayet az ve zayıf olduğumuz halde bu hizmet-i imaniye ihsan-ı İlâhî tarafından omuzumuza konulmuştu bir kere. Vazifemizi bihakkın ifasına çalışıyorduk. Sadece herkes ihlâsla küçük de olsa bir dershanenin olmasını istiyordu. Sayımız çok azdı. Fakat arkamızda kocaman bir şahs-ı mânevî duruyordu. Bu sefer şahısla olmayacak bu iş, şahs-ı mânevînin desteğini isteyelim dedik. Elhamdülillahi haza min fadli Rabbi. Bursa’dan, Kayseri’den, İstanbul’dan, Diyarbakır’dan, Cizre’den ve daha sayamadığım pek çok ilimizden destekler gelmeye başladı. Koltuklardan halılara, perdelerden havlulara, mutfak eş- yalarından nevresimlere, herbir ihtiyacımız şahs-ı mânevî tarafından karşılanmaya başlandı. Kısa sürede dershanemiz hazır hâle geldi. Bu kadar emeğin olduğu bir dershaneye misafirlerimiz hayırlı olsun demeye geliyor. İnsan nasıl heyecanlanmasın? Tevafuk eseri, dershanemizi oturduğumuz evimizin yedinci katında kiralıyoruz elhamdülillah. Hizmet böylelikle yanı başımıza gelmiş bulunuyor. Aynı gün hem hanımların, hem de erkeklerin dersi var. Mele-i Âlânın hadsiz sakinleri bu durumdan çok hoşnut olmuş olacak ki, Kızıltepe uzun zamandır görmediği bereketli bir yağmurla yıkandı, tertemiz oldu. Yaptığımız hizmetin makbuliyetinin bir alâmetidir inşallah deyip Rabbimize şükrettik. Manevî âlemde de böyle bir temizlik olmuştur inşallah diye duâlar ettik. Mana âleminde bu hizmetler küfre darbe vurmuştur inşallah diye Rabbimiz’den niyazlarda bulunduk. Şu an kemiyetçe bir sayımız yok, fakat keyfiyetçe 1111 kuvvetindeyiz elhamdülillah. Biz sadece niyet ve duâ ettik. Rabbim ihsanıyla nasip etti. O’na ne kadar şükretsek az. Milyonlarca kez şükürler olsun. Rabbim şahs-ı mânevîden razı olsun. 

Bu zor zamanda maddî-manevî himmetlerimizi eksik etmeyelim ağabeylerim, ablalarım. Buraların şahs-ı mânevînin desteğine ve duâlarına o kadar çok ihtiyacı var ki. Biz hakikî tesanüd ve ittihada mecbur ve mükellefiz. Hepimiz ümmet-i Muhammediyeyi (asm) sahil-i selâmete çıkarmak için bu şahs-ı mânevî gemisinde çalışan hizmetkârlarız. Rabbim hizmetlerimizi makbul eylesin inşallah.