Meclisin ülke yönetimindeki tesiri azaltılmış; hem yasama/kanun yapma yetkisi, hem yürütme/icra, hem de yargı/kontrol mekanizmaları tek adama bağımlıdır. Cumhurbaşkanı Devletin başıdır. Yürütme yetkisi-tek adam olarak-Cumhurbaşkanına aittir. Kanun Hükmünde Kararnamelerin yanında yönetmelikler çıkarma yetkisi de verilmiş. Cumhurbaşkanı tek başına seçme ve atama ile diğer görevleri yerine getirir ve yetkileri tek başına kullanır. Cumhurbaşkanına kanunlar üzerinde veto yetkisi de tanınmış…

Şimdi gelelim şu ilmi gerçeğe: “Zaman cemaat zamanıdır, şahıs zamanı değil. Şahıs ne kadar dâhi ve hattâ yüz dâhi derecesinde olsa, bir cemaatin mümessili olmazsa, bir cemaatin şahs-ı mânevîsini temsil etmezse, muhalif bir cemaatin şahs-ı mânevîsine karşı mağlûptur.”1 

Bediüzzaman’ın, “zaman, cemaat zamanıdır” tesbiti, yalnızca ibadetler veya dini hizmetlerde değil; ilimde, sanatta, teknolojide, eğitimde öyledir. Artık işleri, yönetimi de şahıslar değil; meclisler, parlamentolar yürütüyor.

“Fert dâhi de olsa, cemaatin şahs-ı manevisine karşı sivrisinek kadar kalır.”2 “Şimdi hâkim, şahıs değil, efkâr-ı âmme (kamuoyu) olduğu için… Şahs-ı vâhid, şahs-ı manevîyi kandıramaz ve tenvir edemez.”3 “Eski zamanda değiliz. Eskiden hâkim bir şahs-ı vâhit idi. O hâkimin müftüsü de onun gibi münferit bir şahıs olabilirdi, onun fikrini tashih ve tâdil ederdi. Şimdi ise, zaman cemaat zamanıdır.”4

Bilebildiğimiz kadarıyla sayın Erdoğan dâhi değil; yüz dâhi hiç değil! Olsa bile mağluptur! İşte ülkenin hal-i pürmelalinin sebebi: “Şahsa dayalı yönetim!”

Vakıa şu: Bu işleri bir şahıs yürütemeyeceğine göre bir şahs-ı mânevî, bir cemaat yürütüyor olmalı! Meclisin yönetimdeki gücü azaltıldığına; yargı, kontrol mekanizmaları devre dışı bırakıldığına göre işleri hangi şahs-ı mânevî yürütüyor!? 

Meselenin vahametini kavrayabildik mi? Türkiye’yi kim yönetiyor, nereye sürüklüyor?

Dipnotlar: 

1-Mektubat, Enst./inter., s. 425.; 

2-Sünuhat, s. 51., 52.; 

3-ESDE, Münazarat, yeni tanzim, s. 189.; 

4-Sünuhat, s. 51.