Ayrıca, Bediüzzaman’ın (ra) tabiriyle “gizli ifsat, ahlâksızlık, dinsizlik, mason ve zındıka komiteleri”, bilhassa dindarların içine parmak sokar ve karıştırırlar. Kimi zaman çeşitli vaad ve korkutmacalarla dindarları, hatta ehl-i hizmeti bile ifsat edip kendilerine ram ettiriyorlar. Peki ne yapmalıyız?

Öncelikle Peygamberimiz (asm) ve Kur’ân-ı Azimüşşan beşîr ve nezirdir; bu nedenle onların yolunu esas almalı ve müjde vermekle birlikte uyarılarda bulunmayı da ihmal etmemeliyiz. (“Mübeşşir” de beşîr gibi müjde veren anlamına gelir.) Hakiki ve mütedeyyin bir mü’min de bu sıfatlarla sıfatlanarak hak ve hakikati neşredip tebliğ etmekle vazifeli. Ve keza, “fitne-fesat, hile, nifak”ı da gücü nisbetinde engellemesi, insanları onlardan sakındırması gerekir. Bu çerçevede Peygamber varisi Bediüzzaman’ın ikazları çok önemli.

“Zira bir müfside, bir dessasa da hüsn-ü zan edebilirsiniz; delil ve akıbete bakınız.”1 Ölçüsünü dikkate almalı. Bediüzzaman genelde ehl-i iman, özelde talebelerini, “Dikkat ediniz, küfr-ü mutlakı müdafaa eden gizli komite içinize parmak sokmasın…”2 “Müteyakkız… İhtiyatlı ve dikkatli olunuz.”3 “Kat’î haber aldım ki, üç aydan beri buradaki has kardeşleri birbirine karşı meşrep veya fikir ihtilâfıyla bir soğukluk vermek için üç adam tayin edilmiş. Hem metin Nurcuları usandırmakla sarsmak ve nazik ve tahammülsüzleri evham-landırmak ve hizmet-i Nuriyeden vazgeçirmek”4 için çabalıyorlar diye uyarır. Keza, Hücumat-ı Sitte’de, “Kur’ân-ı Hakîm’in tilmizlerini ve hâdimlerini ikaz etmek ve aldanmamak için yazılmıştır.”5 Diyerek daha önce, sadakat, sebat, metanet ve istikametle hizmet edenleri, “makam, mevki, şan, şöhret, korku, tamah (mala karşı açgözlük), menfi milliyet, ırkçılık; enaniyet ve dünyanın cazibedar, çekici şeyleriyle” tuzağa düşürülebile-ceklerine ve bu desiseleri boşa çıkaracak çok hassas, derin, ince ölçüler verir. Ve vurgular:

“Nurcular, çok ihtiyat ve dikkat ve temkinde bulunmaları lâzımdır. Çünkü, mânevî fırtınalar var. Bâzı dessas münâfıklar her tarafa sokulur; istibdâd-ı mutlaka dinsizcesine taraftarken, hürriyet fırkasına girer-tâ onları bozsun ve esrarlarını bilsin, ifşâ etsin.”6

Dipnotlar:

1-Münazarat, Enst./inter., s. 49.; 2-Şualar, Enst./intr., s. 289.; 3-Kastamonu Lâhikası, s. 113.; 4-Şualar, s. 430.; 5-Mektubat, s. 401.; 6-Emirdağ Lâhikası-ı, s. 156.