Beşeriz, şaşarız, bilerek veya bilmeyerek hata eder, kusur işler, savrulur ve düşeriz!
Ne var ki, başkasından bir hata sudur ettiğinde güya “Düzeltip kurtaracağım!” diye hemen menfî tenkide sarılır! Bu doğru değil; üstelik rencide edici hem daha da uçlara iticidir!
Unutmayalım ki, yalnızca “Âlemlerin Rabbi olan Allah her türlü kusurdan münezzehtir."1 O halde hatalarımızı nasıl düzelteceğiz; tenkid ile mi, yoksa lütuf ile ıslah ve meşveret ederek mi? Üstad Bediüzzaman bize şu yolu tavsiye ediyor:
“Mü’min, kardeşini sever ve sevmeli. Fakat fenalığı için yalnız acır. Tahakkümle değil, belki lütufla ıslahına çalışır.”2 Lütufla ıslah nasıl olur? Hürmet (saygı), merhamet ve muhabbetle önem ve değer vererek meselenin hakikatini göstererek iyileşmesine yardım etmek, nezâket ve nezâhetle düzelmesine çalışmaktır. İhlâs Risalesi'nde de belirtildiği gibi, kardeşler biribirini tenkid değil, “Belki birbirinin noksanını ikmal eder, kusurunu örter, ihtiyacına yardım eder, vazifesine muavenet eder.”3
Bununla birlikte daha etkili olabilmek için hataların mahiyetine göre meşverete götürülmeli. Zira, “Nur cemaatinde meşveret ve istişare esastır.”4 “Her meselemizde emir, Risale-i Nur’un şahs-ı manevîsini temsil eden has şakirtlerin [talebelerin] ve sizlerindir. Benim de şimdi bir reyim var.”5 “Siz, meşveretle ne lâzımsa yaparsınız.”6 Aranızdaki samimî tesanüd ve meşveret-i şer’iye… içinizdeki şahs-ı manevînin fikrini, o meşveretle bildirir.”7 “Medâr-ı nizâ [tartışma sebebi] bir mesele varsa meşveret ediniz.”8 “Meşveret-i şer’iyeyle reylerinizi teşettütten [dağınıklıktan, bir anlamda kafa karışıklığından] muhafaza ediniz.”9
Peygamberimiz (asm), fikrinin aleyhinde olsa da meşvereti kabul etti, varisi Üstad'ımız da! Samimî bir Nur talebesi de eder!
Yine unutmuyoruz ki, "Sen sevdiğin kimseyi hidayete erdiremezsin. Ancak Allah dilediğine hidayet verir."10 mealindeki ayete göre, “Risale-i Nur’un hizmetinde vazifemiz [usül ve üslubuna uyarak] sadece tebliğdir, netice Allah’a aittir.”11
Dipnotlar:
1-Neml Suresi: 8.; 2-Mektubat, s. 254.; 3-Lem’alar, s. 164.; 4-Emirdağ Lâhikası, s. 23.; 5-Hizmet Rehberi, s. 175.; 6-Emirdağ Lâhikası, s. 125.; 7-Age., s. 73.; 8-Kastamonu Lâhikası, s. 181.; 9-Age., s. 183.; 10-Kasas Suresi: 56.; 11-Lem’alar, s. 134.